Grzegorz Gajewski (szachista) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grzegorz Gajewski

Grzegorz Gajewski, Bydgoszcz 2021
Data i miejsce urodzenia	19 lipca 1985 Skierniewice
Obywatelstwo	Polska
Tytuł szachowy	arcymistrz (2006)
Ranking FIDE	2589 (01.06.2022)
Ranking krajowy FIDE	8[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

	a	b	c	d	e	f	g	h
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	a	b	c	d	e	f	g	h

Gambit Gajewskiego, pozycja po 10... d5

Grzegorz Gajewski (ur. 19 lipca 1985 w Skierniewicach) – polski szachista, arcymistrz od 2006 roku.

W szachy gra od siódmego roku życia. Wychowanek klubu Piątka Skierniewice i trenera Bogusława Bodera. Wielokrotnie startował w finałach mistrzostw Polski juniorów w różnych kategoriach wiekowych. W 1995 r. zdobył brązowy medal w kategorii do 10 lat. Dwa lata później sięgnął po srebrny medal w grupie do 12 lat. Pierwszy złoty medal zdobył w 2003 r., zostając w Krynicy mistrzem Polski do 18 lat. Trzykrotnie startował w finałach do 20 lat, najlepszy wynik notując w 2002 r. w Trzebini, gdzie zajął IV miejsce. Jest również trzykrotnym mistrzem kraju juniorów w szachach szybkich oraz dwukrotnym – w błyskawicznych.

Na przełomie 2000 i 2001 r. wygrał międzynarodowy turniej juniorów w Hallsbergu. W miejscowości tej wystartował również dwa lata później, dzieląc II-IV miejsce. W 2001 r. zadebiutował w Warszawie w finale indywidualnych mistrzostw Polski seniorów. W memoriale Akiby Rubinsteina w 2005 r. podzielił I-III m. (wspólnie z Pawłem Czarnotą i Marcinem Dziubą). Wyjątkowo udany był dla niego rok 2006. Najpierw zajął II m. w otwartym turnieju w Litomyšlu oraz po raz drugi wystąpił w finale mistrzostw Polski seniorów, zajmując w Krakowie IX miejsce. Następnie zdobył dwie normy arcymistrzowskie w turniejach otwartych w Rhône (III m.)^[2] oraz w Pardubicach, gdzie osiągnął życiowy sukces zajmując IV m. w bardzo silnej stawce zawodników^[3]. Wywalczył również brązowy medal na rozegranych w Warszawie mistrzostwach Europy w szachach szybkich^[4]. W 2007 r. podzielił I m. (wspólnie m.in. z Iliją Balinowem, Radosławem Jedynakiem i Imre Herą) w turnieju w Oberwart^[5]. W 2008 r. zwyciężył w rozegranym w Krakowie turnieju Cracovia (edycja 2008/09). W 2009 r. podzielił I m. (wspólnie ze Zdenko Kožulem) w Rijece, natomiast w 2010 r. zwyciężył (wspólnie m.in. z Davidem Berczesem) w Sautron. W 2011 r. odniósł samodzielne zwycięstwa w Cappelle-la-Grande^[6] oraz w Zagrzebiu^[7]. W 2012 r. podzielił I m. (wspólnie m.in. z Emilio Cordovą i Kevinem Spraggettem) w Barcelonie^[8]. W 2013 r. w Chorzowie zdobył pierwszy w karierze – srebrny – medal indywidualnych mistrzostw Polski, sukces ten powtarzając w 2014 r. w Warszawie. Również w 2014 r. zdobył, we Wrocławiu, brązowy medal mistrzostw Europy w szachach szybkich^[9]. W 2015 r. w Poznaniu zdobył pierwszy w karierze tytuł indywidualnego mistrza Polski.

Wielokrotnie reprezentował Polskę w rozgrywkach drużynowych, m.in.:

• dwukrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2008, 2014)^[10],
• trzykrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 2007, 2009, 2013); medalista: indywidualnie – srebrny (2007 – na III szachownicy)^[11],
• na olimpiadzie szachowej juniorów do 16 lat (w roku 1999)^[12],
• na drużynowych mistrzostwach Europy juniorów do 18 lat (w roku 2003); medalista: wspólnie z drużyną – srebrny (2003)^[13].

Jest sześciokrotnym medalistą drużynowych mistrzostw Polski: dwukrotnie złotym (2011, 2012), dwukrotnie srebrnym (2006, 2008) oraz dwukrotnie brązowym (2003, 2007).

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lipca 2014 r., z wynikiem 2659 punktów zajmował wówczas 86. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 2. miejsce (za Radosławem Wojtaszkiem) wśród polskich szachistów^[14][15].

W lipcu 2007 r. podczas turnieju w Pardubicach, Grzegorz Gajewski zastosował gambitową nowość 10... d5!? w partii hiszpańskiej^[16], która pozwoliła mu odnieść efektowne zwycięstwo nad Wiktorem Kuzniecowem, a następnie została określona przez magazyn ChessBase „nowinką 2007 roku”^[17]. Wariant, nazwany gambitem Gajewskiego, szybko stał się popularny i w tym samym roku zastosowali go m.in. Magnus Carlsen, Laurent Fressinet, Radosław Wojtaszek czy Kamil Mitoń.

W 2008 r. był jednym z założycieli szachowego czasopisma „Mat”^[18]. W 2014 r. znalazł się w zespole Viswanathana Ananda podczas rozegranego w Soczi meczu o mistrzostwo świata z Magnusem Carlsenem^[19].

• Individual Calculations: Gajewski, Grzegorz (ang.)

• Grzegorz Gajewski – wybrane partie szachowe (ang.)
• Grzegorz Gajewski – profil na stronie FIDE (ang.)
• Opening Surveys in ChessBase Magazine 122 (ang.)