Radosław Wojtaszek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Radosław Wojtaszek
Ilustracja
Radosław Wojtaszek, Kruszwica 2022
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1987
Elbląg

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

arcymistrz (2005)

Ranking FIDE

2675 (01.09.2023)[1]

Ranking krajowy FIDE

2[2]

FIDE Top 100

62

Strona internetowa

Radosław Wojtaszek (ur. 13 stycznia 1987 w Elblągu)[3] – polski szachista, od 2005 arcymistrz.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]
Radosław Wojtaszek i Alina Kaszlinska (Dortmund 2017)

Poznał szachy w wieku czterech lat. Jego pierwszym trenerem był Marian Wodzisławski. Mając sześć lat, zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Polski. Od tego czasu był wielokrotnym medalistą mistrzostw Polski i reprezentantem kraju w mistrzostwach świata i Europy juniorów w różnych grupach wiekowych. W 2002 zdobył brązowy medal na mistrzostwach Europy juniorów do lat 16, zaś w kolejnym – srebrny medal w kategorii do lat 18 (Budva 2003). W tym samym roku zdobył w Balatonlelle dwa medale na drużynowych mistrzostwach Europy do lat 18 (srebrny wraz z drużyną oraz złoty za indywidualny wynik na II szachownicy). W obfitującym w sukcesy 2004 zdobył tytuły mistrza świata i mistrza Europy w kategorii do 18 lat. Trzykrotnie zwyciężał w mistrzostwach Polski do 20 lat (2002, 2004, 2005).

Wielokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw Polski, zdobywając 12 medali: sześć złotych (2005, 2014, 2016, 2021, 2022, 2024), trzy srebrne (2009, 2010, 2023) oraz trzy brązowe (2006, 2008, 2011)[4].

W styczniu 2005 zwyciężył w rozgrywanym systemem szwajcarskim międzynarodowym turnieju Cracovia (edycja 2004/05). W 2006 zwyciężył (wspólnie z Peterem Heine Nielsenem) w openie w Salonikach[5]. Na przełomie 2007 i 2008 podzielił I m. w Sztokholmie (turniej Rilton Cup, wspólnie z m.in. Pią Cramling, Tomi Nybackiem i Vasiliosem Kotroniasem i Jewgienijem Agrestem). Pod koniec 2008 zdobył w Warszawie tytuł mistrza Europy w szachach szybkich[6], natomiast na przełomie 2008 i 2009 ponownie podzielił I m. (wspólnie z Sebastianem Bognerem) w kolejnym turnieju Rilton Cup w Sztokholmie. W 2009 podzielił II m. (za Borysem Graczewem, wspólnie z Michaelem Roizem) w Lublinie oraz zwyciężył w rozegranym w Warszawie memoriale Mieczysława Najdorfa. W 2010 zwyciężył (wspólnie z Bartłomiejem Macieją) w V Międzynarodowym Turnieju Szachowym Klubu „Polonia” we Wrocławiu, podzielił również I m. (wspólnie z Laurentem Fressinetem) w turnieju IV Torneo Internacional A.D.San Juan w Pampelunie. W 2011 zdobył w Aix-les-Bains tytuł indywidualnego wicemistrza Europy. Oprócz tego odniósł samodzielne zwycięstwo w memoriale György Marxa w Paksie[7] oraz wystąpił w turnieju o Puchar Świata, w I rundzie pokonując Armana Paszikjana, ale w II przegrywając z Baadurem Dżobawą[8]. Zdobył również (w Warszawie) brązowy medal mistrzostw Europy w szachach błyskawicznych[9]. W 2013 wystąpił w rozegranym w Tromsø turnieju o Puchar Świata, w I rundzie przegrywając z Alexandrem Fierem[10], zdobył w Rodos Klubowy Puchar Europy (w barwach czeskiego zespołu G-Team Novy Bor)[11] oraz zwyciężył w turnieju Christmas Open w Zurychu[12]. W 2014 zwyciężył w turnieju Hilton Basel Chess Festival w Bazylei[13] oraz zajął II m. (za Maxime Vachierem-Lagrave'em) w Biel[14].

Wielokrotnie reprezentował Polskę w rozgrywkach drużynowych, m.in. ośmiokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2006, 2008, 2010, 2012, 2014, 2016, 2018, 2022), w 2012 zdobywając srebrny medal za indywidualny wynik na I szachownicy[15] oraz czterokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 2005, 2007, 2009, 2011)[16].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze (stan na wrzesień 2017) osiągnął 1 stycznia 2017, z wynikiem 2750 punktów zajmował wówczas 18. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród polskich szachistów[17].

W październiku 2008 został pierwszym polskim szachistą, który znalazł się wśród współpracowników mistrza świata podczas meczu o mistrzostwo świata. Do swojego zespołu zaprosił go wówczas Viswanathan Anand, który kilkakrotnie spotkał Wojtaszka w czasie meczów w niemieckiej Bundeslidze[18]. Również w kolejnym meczu o mistrzostwo świata, w 2010 w Sofii, znalazł się w zespole Viswanathana Ananda[19]. Pełnił także rolę sekundanta Ananda w rozegranym w 2012 meczu z Borysem Gelfandem oraz w dwóch meczach z Magnusem Carlsenem (2013, 2014).

W styczniu 2015 pokonał mistrza świata Norwega Magnusa Carlsena w 3. rundzie turnieju Tata Steel Masters w Wijk aan Zee[20][21], a w 5. rundzie zwyciężył drugiego w rankingu światowym Fabiano Caruanę[22]. W powojennej historii polskich szachów takie zdarzenie (zwycięstwo nad aktualnym mistrzem świata) miało miejsce po raz pierwszy[23][24].

W lipcu 2017 Wojtaszek odniósł największy sukces w swojej karierze poprzedzającej tę datę: zwyciężył w superturnieju w Dortmundzie, zdobywając 4,5/7 pkt i wyprzedzając o pół punktu Władimira Fiedosiejewa i Maxime'a Vachier-Lagrave'a oraz o jeden punkt Władimira Kramnika[25].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Mąż arcymistrzyni Aliny Kaszlinskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Top 100 Players September 2023 - Archive. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 września 2023. [dostęp 2023-09-01].
  2. Period: September 2023. Rank Poland. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 września 2023. [dostęp 2023-09-01].
  3. Fragment karty zawodniczej w Kartotece Centralnej PZSzach. [dostęp 2010-11-07].
  4. Autor Przemysław Jahr, Radosław Wojtaszek [online], Szachy w Polsce, 27 kwietnia 2015 [dostęp 2024-08-08] (pol.).
  5. 3rd International Chess Open Kalamarias 2006
  6. VIII Międzynarodowy Turniej Szachowy Amplico AIG Life 2008
  7. IX. György Marx Memorial men 2011
  8. PZSzach.org: Puchar Świata 2011
  9. R.Wojtaszek: brązowy medal ME!
  10. 2013 World Cup
  11. ECC Concludes in Rhodes
  12. Radoslaw Wojtaszek grabs the trophy in Zurich Christmas Open
  13. Radoslaw Wojtaszek dominates in Hilton Basel Chess Festival
  14. Maxime Vachier-Lagrave supreme in Biel
  15. OlimpBase
  16. OlimpBase
  17. Top lists records: Wojtaszek, Radoslaw. [dostęp 2009-08-31].
  18. WCC Bonn 2008: Press conference before the event
  19. PZSzach: Wywiad z Radosławem Wojtaszkiem. [dostęp 2010-05-23].
  20. Tata Steel Rd3: Too many pieces
  21. Radosław Wojtaszek vs Magnus Carlsen, Tata Steel (2015)
  22. Radosław Wojtaszek — Fabiano Caruana, Tata Steel (2015)
  23. Polak pokonał szachowego mistrza świata
  24. Radosław Wojtaszek zwyciężył mistrza świata w szachach
  25. Wojtaszek zwycięzcą w superturnieju w Dortmundzie!. Chess.com, 2017. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-13)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]