French
DeutschGustaw Małachowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Gustaw Małachowski, grafika François de Villaina | |
 Małachowski Hrabia | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | Anna Stadnicka |
Gustaw Małachowski herbu Nałęcz (ur. 27 maja 1797, zm. 10 kwietnia 1835 w Paryżu) – polski hrabia, kamerjunkier dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa w 1830 roku[2], poseł, minister spraw zagranicznych[3] Rządu Narodowego Królestwa Polskiego w czasie powstania listopadowego, poseł z powiatu szydłowieckiego na sejm 1830-1831 roku[4], członek Narodowego Towarzystwa Patriotycznego, jeden ze współpracowników księcia Adama Jerzego Czartoryskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Drugi syn Stanisława Aleksandra i Anny Stadnickiej. Miał dwóch braci: Juliusza i Henryka.
W czasie Sejmu 1830 wniósł petycję do cara Mikołaja I o ułaskawienie Waleriana Łukasińskiego. Petycja pozostała bez odpowiedzi, jednak już wkrótce Łukasińskiemu zdjęto kajdany.
Poseł z powiatu szydłowieckiego województwa sandomierskiego na sejm powstańczy[4]. W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1831 współtworzył 2 Batalion Strzelców Celnych. Po upadku powstania listopadowego udał się na emigrację. Członek władz Związku Jedności Narodowej[5].
W 1834 roku skazany przez władze rosyjskie na powieszenie za udział w powstaniu listopadowym[6]. Był członkiem sejmu powstańczego na emigracji[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nécrologie. „Le Polonais, journal des interêts de la Pologne”. 4, s. 330, 1835.
- ↑ Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 6.
- ↑ Miał rangę wiceministra, ale faktycznie kierował tym resortem.
- ↑ a b Andrzej Biernat, Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 479.
- ↑ Joanna Nowak, Władysław Zamoyski, o sprawę polską w Europie (1848-1868), Poznań 2002, s. 32–33.
- ↑ Tygodnik Petersburski, 1834, nr 89, s. 533.
- ↑ Walenty Zwierkowski, O Sejmie w Emigracji, Poitiers 1839, s. 10.
