Gwido III ze Spoleto – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gwido
Ilustracja
Pieczęć Gwidona III
Książę Spoleto
Okres

od 882
do 894

Poprzednik

Gwido II

Następca

Lambert II ze Spoleto

cesarz rzymski
Okres

od 891
do 894

Koronacja

21 lutego 891 w Rzymie

Poprzednik

Karol III Otyły

Następca

Lambert ze Spoleto

Dane biograficzne
Data śmierci

894

Ojciec

Gwido I ze Spoleto

Matka

Itta

Żona

Ageltrude

Dzieci

Lambert II ze Spoleto

Gwido III ze Spoleto (ur. ?, zm. w 894) – książę Spoleto od 882, król Włoch od 889, koronowany na cesarza przez papieża Stefana V w 891.

Syn Gwidona I, księcia Spoleto i Itty, córki księcia Benewentu. W czasie swego panowania powiększył terytorium księstwa odbierając ziemie państwu kościelnemu. Po pierwszej nieudanej próbie podbicia Friuli, pokonał Berengara, księcia Friuli w 889 roku, zostając tym samym królem Włoch. Dwa lata później zostaje koronowany na cesarza. Po koronacji utworzył dwie marchie. Jedną na północny wschód od jeziora Garda, którą powierzył swemu wujowi Konradowi. Drugą, położona na północny zachód od Ivrei, powierzył zaufanemu Oskarowi. Nakazał również papieżowi Formozusowi koronować na cesarza swego syna Lamberta.

Jego żoną była Ageltrude, miał z nią syna Lamberta, koregenta na tronie włoskim (od 891) i cesarskim (od 892).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. Praca zbiorowa. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 574. ISBN 978-84-9819-814-0.