Hanna Ożogowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hanna Ożogowska
Ilustracja
Hanna Ożogowska odbiera nagrodę „Orle Pióro”
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1904
Warszawa

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1995
Warszawa

Język

polski

Alma Mater

Wolna Wszechnica Polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal 40-lecia Polski LudowejZłoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” Order Uśmiechu
POL Zasłużony Kultury Narodowej (1985) Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy 02
Nagrobek Hanny Ożogowskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, 30 lipca 2006

Hanna Ożogowska (ur. 20 lipca 1904 w Warszawie, zm. 26 kwietnia 1995[1] tamże) – polska prozaiczka, poetka i tłumaczka literatury rosyjskiej, niemieckiej i włoskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła Instytut Pedagogiki Specjalnej i Wydział Pedagogiczny Wolnej Wszechnicy Polskiej. Debiutowała w 1932 na łamach tygodnika „Płomyk” jako autorka literatury dziecięcej. Publikowała wiersze dla dzieci w „Naszym Dzienniczku” – tygodniowym bezpłatnym dodatku „Dziennika Poznańskiego” dla dzieci i młodzieży[2]. Po wojnie do 1947 była redaktorem naczelnym „Płomyczka”, następnie do 1951 pracowała w szkolnictwie średnim w Łodzi. Była dyrektorem Liceum Pedagogicznego dla Wychowawczyń Przedszkoli w Łodzi. Od 1952 do 1969 była redaktorem naczelnym „Płomyka”. W latach 1972–1988 była wiceprezesem Polskiej Sekcji IBBY. Pochowana na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B35-7-11)[3].

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hanna Ozogowska. [dostęp 2010-02-13]. (ang.).
  2. „Nasz Dzienniczek” – tygodniowy bezpłatny dodatek „Dziennika Poznańskiego” dla dzieci i młodzieży (1934 r., nr 12.).
  3. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
  4. Uznanie dla twórców kultury /w/ Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, s. 1–2.