Hans-Joachim Hartnick – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hans-Joachim Hartnick

Hans-Joachim Hartnick, 1977
Data i miejsce urodzenia	12 stycznia 1955 Wormlage
Wzrost	180 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD Igrzyska olimpijskie srebro Moskwa 1980 kolarstwo (jazda na czas druż.) Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym złoto Amsterdam 1979 druż. na czas brąz Montreal 1974 druż. na czas
Multimedia w Wikimedia Commons

Hans-Joachim Hartnick (ur. 12 stycznia 1955 w Wormlage) – niemiecki kolarz szosowy i przełajowy, wicemistrz olimpijski oraz dwukrotny medalista szosowych mistrzostw świata.

Pierwszy sukces w karierze Hans-Joachim Hartnick osiągnął w 1974 roku, kiedy wspólnie z Karlem-Dietrichem Diersem, Gerhardem Lauke i Horstem Tischoffem zdobył brązowy medal w drużynowej jeździe na czas na mistrzostwach świata w Montrealu. W latach 1974 i 1975 zwyciężył w DDR Rundfahrt, w 1975 roku był drugi w Tour de Pologne, a rok później zwyciężył w Wyścigu Pokoju. W 1976 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Montrealu, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji był dziesiąty w drużynie, a rywalizacji w indywidualnym wyścigu ze startu wspólnego nie ukończył. Największy sukces osiągnął w 1979 roku, kiedy razem z Falkiem Bodenem, Berndem Droganem i Andreasem Petermannem zdobył złoty medal w drużynowej jeździe na czas na mistrzostwach świata w Amsterdamie. Ostatni medal zdobył na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Moskwie reprezentanci NRD w składzie: Falk Boden, Bernd Drogan, Olaf Ludwig i Hans-Joachim Hartnick zdobyli srebrny medal w tej samej konkurencji. Wielokrotnie zdobywał medale szosowych mistrzostw kraju, w tym sześć złotych. Ponadto startował także w kolarstwie przełajowym, zdobywając między innymi złoty medal mistrzostw kraju w 1980 roku. Nigdy nie zdobył medalu na przełajowych mistrzostwach świata.

• Profil na cyclingarchives (ang.)
• Profil na sports-reference. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-02)]. (ang.).