French
DeutschMichał Kwiatkowski (kolarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Informacje | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 czerwca 1990 Chełmża |
|---|---|
| Kraj | Polska |
| Obecna grupa | Ineos Grenadiers |
| Wzrost | 176 cm |
| Grupy zawodowe | |
| 2010 | Caja Rural |
| 2011 | Team RadioShack |
| 2012-2014 | Omega Pharma-Quick Step |
| 2015 | Etixx-Quick Step |
| 2016-4.2019 | Team Sky |
| 5.2019-8.2020 | Team Ineos |
| 9.2020- | Ineos Grenadiers |
 | Dokumentacja  |
_pictogram.svg){kind=small}
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||
Michał Kwiatkowski (ur. 2 czerwca 1990 w Chełmży)[1] – polski kolarz szosowy, zawodnik profesjonalnej, brytyjskiej drużyny Ineos Grenadiers. Mistrz świata w wyścigu ze startu wspólnego (2014) oraz drużynowy mistrz świata w jeździe na czas w barwach Omega Pharma-Quick Step (2013). Mistrz Europy i świata w kategorii juniorów. Medalista mistrzostw Polski seniorów na szosie i na torze. Olimpijczyk z Londynu (2012), Rio de Janeiro (2016), Tokio (2020) i Paryża (2024). Zwycięzca Tour de Pologne i Tirreno-Adriático z roku 2018.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Kariera juniorska i młodzieżowa
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Chełmży, lecz pochodzi z miejscowości Działyń na Ziemi Dobrzyńskiej. Kolarstwo zaczął uprawiać w 2001 roku w klubie Warta Działyń, który jest filią klubu TKK Pacific Toruń, którego jest wychowankiem[2].
2007
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze sukcesy odniósł w 2007 roku. Został wówczas mistrzem Europy juniorów w szosowym wyścigu ze startu wspólnego oraz wicemistrzem Europy juniorów w jeździe indywidualnej na czas. Wygrał także Międzynarodowy Wyścig Kolarski o Puchar Prezydenta Miasta Grudziądza oraz Wyścig Pokoju Juniorów. Ponadto zdobył mistrzostwo Polski juniorów w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, wicemistrzostwo Polski juniorów w wyścigu górskim oraz brązowy medal mistrzostw Polski juniorów w jeździe indywidualnej na czas. Triumfował także w klasyfikacji końcowej kolarskiej ProLigi w kategorii juniorów. Sukcesy te przyniosły mu także pierwsze miejsce w rankingu juniorów Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI)[3]. Ponadto został mistrzem Polski juniorów w torowym wyścigu punktowym, wyścigu na 3000 m na dochodzenie i drużynowym wyścigu na 4000 m na dochodzenie.
2008
[edytuj | edytuj kod]W 2008 zdobył juniorskie mistrzostwo Polski, mistrzostwo Europy i mistrzostwo świata w jeździe indywidualnej na czas, ponownie zwyciężył w Wyścigu Pokoju Juniorów, a także zdobył brązowy medal mistrzostw Europy juniorów w torowym wyścigu punktowym i brązowy medal mistrzostw Polski juniorów w szosowym wyścigu ze startu wspólnego, a w drużynowym wyścigu torowym na dochodzenie także mistrzostwo Polski juniorów. Drugie mistrzostwo Polski juniorów na torze zdobył w wyścigu punktowym.
2009
[edytuj | edytuj kod]W 2009 został mistrzem Polski w wyścigu szosowym ze startu wspólnego w kategorii U23. Startował także w mistrzostwach świata w kategorii U23, zajmując 43. miejsce w jeździe indywidualnej na czas i nie kończąc wyścigu szosowego ze startu wspólnego.
2010
[edytuj | edytuj kod]W 2010 w tej samej kategorii wiekowej zajął na mistrzostwach świata 38. miejsce w jeździe indywidualnej na czas oraz 77. miejsce w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, a w mistrzostwach Polski zajął drugie miejsce w jeździe indywidualnej na czas (również w kategorii U23).
Sukcesy torowe wśród seniorów
[edytuj | edytuj kod]W 2008 zdobył mistrzostwo Polski seniorów w wyścigu punktowym i wicemistrzostwo Polski seniorów w torowym wyścigu drużynowym na dochodzenie (z Pacific Toruń).
Szosowa kariera seniorska
[edytuj | edytuj kod]
Od 2010 startuje w peletonie zawodowym. Jego pierwszą drużyną była hiszpańska Caja Rural. W 2011 występował w zespole Team RadioShack, od 2012 w Omega Pharma-Quick Step.
W 2011 debiutował w mistrzostwach świata w kategorii seniorów, zajmując 48. miejsce w jeździe indywidualnej na czas i 31. miejsce w wyścigu szosowym ze startu wspólnego.
W 2012 został wicemistrzem Polski w jeździe indywidualnej na czas. Sukces odniósł także w Tour de Pologne, zajmując drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, tracąc do zwycięzcy pięć sekund (przez dwa etapy tego wyścigu był jego liderem). W tym samym roku wystartował też w Giro d'Italia, zajmując w klasyfikacji końcowej 136. miejsce. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie (2012) zajął 60. miejsce w wyścigu szosowym ze startu wspólnego.
2013
[edytuj | edytuj kod]W 2013 wywalczył mistrzostwo Polski w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, wicemistrzostwo Polski w jeździe indywidualnej na czas oraz mistrzostwo świata w jeździe drużynowej na czas (ten ostatni sukces z drużyną Omega Pharma-Quick Step). Ponadto zajął 11. miejsce w klasyfikacji końcowej Tour de France.
2014
[edytuj | edytuj kod]W 2014 podczas mistrzostw świata w hiszpańskiej Ponferradzie został mistrzem świata w indywidualnym wyścigu szosowym ze startu wspólnego. Został tym samym pierwszym polskim zawodowym mistrzem świata w kolarstwie szosowym. Wcześniej ze swoją ekipą Omega Pharma-Quick Step zdobył brązowy medal w jeździe drużynowej na czas.
2015
[edytuj | edytuj kod]W 2015 zajął drugie miejsce w wyścigu Volta ao Algarve[4], drugie miejsce w wyścigu Paryż-Nicea[5], przy okazji wygrywając prolog[6] i klasyfikację młodzieżową[7]. Jechał także w żółtej koszulce lidera w pierwszym, drugim, czwartym i piątym etapie. Zajął także 8. miejsce w Vuelta al Pais Vasco[8]. W wyścigu klasycznym Dwars door Vlaanderen uplasował się na czwartej pozycji[9]. 19 kwietnia wygrał jako pierwszy Polak klasyk Amstel Gold Race[10]. Dzięki temu stał się pierwszym kolarzem od ponad 30 lat, który wygrał ten wyścig w tęczowej koszulce mistrza świata. Ostatnim zawodnikiem który tego dokonał, był Francuz Bernard Hinault[11].
2016
[edytuj | edytuj kod]W 2016 roku zajął 8. miejsce w klasyfikacji generalnej wyścigu Tirreno-Adriático ze stratą 39 sekund do zwycięzcy, którym został Belg Greg Van Avermaet[12]. Michał Kwiatkowski zajął też trzecie miejsce na 6. etapie z Castelraimondo do Cepagatti[13].
2020
[edytuj | edytuj kod]Podczas Tour de France 2020 Michał Kwiatkowski wygrał 18. etap, z Méribel do La Roche-sur-Foron, wyprzedzając swojego kolegę z ekipy Richarda Carapaza. Dzięki temu zwycięstwu stał się czwartym polskim zwycięzcą etapu na Tour de France, zaraz za Zenonem Jaskułą, Rafałem Majką i Maciejem Bodnarem[14].
Podczas Mistrzostw Świata w Kolarstwie Szosowym w wyścigu ze startu wspólnego zajął 4. miejsce, przegrywając nieznacznie z Markiem Hirschim[15].
Najważniejsze osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- 2007
1. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (start wspólny)
2. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (jazda indywidualna na czas)- 1. miejsce w Wyścigu Pokoju (juniorzy)
- 2008
- 1. miejsce w Wyścigu Pokoju (juniorzy)
- 1. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (jazda indywidualna na czas)
1. miejsce w mistrzostwach świata juniorów (jazda indywidualna na czas)
3. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (wyścig punktowy na torze)
- 2009
1. miejsce w mistrzostwach Polski do lat 23 (ze startu wspólnego)- 1. miejsce na 2. etapie Okolo Slovenska
- 2011
- 3. miejsce w Driedaagse van West-Vlaanderen
- 3. miejsce w Driedaagse van De Panne-Koksijde
- 3. miejsce w Tour du Poitou-Charentes
- 2012
- 1. miejsce w prologu Driedaagse van West-Vlaanderen
- dwa etapy w koszulce lidera
- 2. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
- 2. miejsce w Tour de Pologne
- dwa etapy w koszulce lidera
- 8. miejsce w Eneco Tour
- 2013
- 2. miejsce w Volta ao Algarve
- 4. miejsce w Tirreno-Adriático
1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej- koszulka lidera wyścigu po 4. etapie (przez jeden etap)
- 4. miejsce w Amstel Gold Race
- 5. miejsce w La Flèche Wallonne
- 2. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
- 1. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny)
- 11. miejsce w Tour de France
- lider klasyfikacji młodzieżowej przez dziesięć etapów (3-8, 12-15)
- 5. miejsce w Grand Prix de Wallonie
- 1. miejsce w mistrzostwach świata (jazda drużynowa na czas)
- 2014
- 1. miejsce w Trofeo Serra de Tramuntana
- 1. miejsce w Strade Bianche
- 1. miejsce w Volta ao Algarve
- 1. miejsce na 2. i 3. (jazda indywidualna na czas) etapie
- 1. miejsce w prologu Tour de Romandie
- dwa dni w koszulce lidera
- 1. miejsce na 1. etapie (jazda drużynowa na czas) w Tirreno-Adriático
- 2. miejsce w Vuelta al País Vasco
- 1. miejsce w klasyfikacji punktowej
- 5. miejsce w Amstel Gold Race
- 3. miejsce w La Flèche Wallonne
- 3. miejsce w Liège-Bastogne-Liège
- 1. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
- 3. miejsce na 2. etapie Tour de France
- 2. miejsce w Tour of Britain
- 1. miejsce na 4. etapie
3. miejsce w mistrzostwach świata (jazda druż. na czas)
1. miejsce w mistrzostwach świata (start wspólny)
- 2015
- 2. miejsce w Volta ao Algarve
- 2. miejsce w Paryż-Nicea
- 1. miejsce w prologu (jazda indywidualna na czas)
- 1. miejsce w klasyfikacji młodzieżowej
- koszulka lidera przez 5 etapów
- 8. miejsce w Vuelta al País Vasco
- 1. miejsce w Amstel Gold Race
2. miejsce w mistrzostwach świata (jazda druż. na czas)- 8. miejsce w mistrzostwach świata (start wspólny)
- 2016
- 8. miejsce w Tirreno-Adriático
- 1. miejsce w E3 Harelbeke
- 4. miejsce w mistrzostwach świata (jazda drużynowa na czas)
- 2017
- 2. miejsce w Volta ao Algarve
- 1. miejsce w Strade Bianche
- 1. miejsce w Mediolan-San Remo
- 2. miejsce w Amstel Gold Race
- 3. miejsce w Liège-Bastogne-Liège
- 1. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
- 1. miejsce w Clásica de San Sebastián
- 3. miejsce w mistrzostwach świata (jazda druż. na czas)
- 2018
- 1. miejsce w Volta ao Algarve
- 1. miejsce na 2. i 5. etapie
1. miejsce w Tirreno-Adriático- 1. miejsce w prologu (jazda indywidualna na czas) Critérium du Dauphiné
- 1. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny)
1. miejsce w Tour de Pologne - 1. miejsce na 4. i 5. etapie
- 1. miejsce w klasyfikacji punktowej
- 4. miejsce mistrzostwach świata (jazda indywidualna na czas)
- 2019
- 3. miejsce w Paryż-Nicea
1. miejsce w klasyfikacji punktowej
- 3. miejsce w Mediolan-San Remo
- 2020
- 1. miejsce na 18. etapie Tour de France[16]
- 4. miejsce w mistrzostwach świata (start wspólny)
- 2. miejsce w Étoile de Bessèges
- 3. miejsce w Tour de Pologne
- 1. miejsce w klasyfikacji krajowej
- 1. miejsce na 3. etapie Tour of Britain (jazda drużynowa na czas)
- 1. miejsce w Amstel Gold Race
- 2023
- 1. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
- 1. miejsce na 13. etapie Tour de France
- 3. miejsce w Tour de Pologne
- 1. miejsce w klasyfikacji krajowej
- 2024
- 4. miejsce w Vuelta a Murcia
Starty w Wielkich Tourach
[edytuj | edytuj kod]| Grand Tour | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Giro | 136. | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
 Tour | - | 11. | 28. | DNF | - | 57. | 49. | 83. | 30. | 68. | - | 49. | 54. |
 Vuelta | - | - | - | - | DNF | - | 43. | - | - | - | - | - |
Rankingi
[edytuj | edytuj kod]| Rok | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| UCI World Tour | - | 48. | 23. | 16. | 26. | 46. | 6. | 16. | |||||||
| World Ranking | 67. | 8. | 17. | 72. | 38. | 93. | 142. | 115. | |||||||
| UCI Europe Tour | 437. | 392. | 213. | 124. | 87. | 59. | 31. | 77. | 119. | 93. | |||||
| UCI America Tour | - | - | 244. | - | - | ||||||||||
| Źródło: UCI | |||||||||||||||
Aktywność poza kolarstwem
[edytuj | edytuj kod]W 2023 ukończył Maraton Nowojorski[17] oraz Bieg Niepodległości w Warszawie[18].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego z 16 października 2014 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi dla polskiego kolarstwa, za znaczące osiągnięcia sportowe[19][20][21].
- jest laureatem Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej za 2014 rok[22].
- 3 maja 2015 został laureatem, w kategorii sport, prestiżowej nagrody TVP Polonia Za zasługi dla Polski i Polaków poza granicami kraju[23].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sylwetka Michała Kwiatkowskiego [online], eurosport.onet.pl, 2 lipca 2013 [dostęp 2013-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-03] (pol.).
- ↑ Kolarskie MŚ w Ponferradzie. Kim jest Michał Kwiatkowski, pierwszy polski mistrz świata?
- ↑ Wikinews: Kolarstwo: Michał Kwiatkowski zwycięzcą rankingu UCI juniorów
- ↑ 2015 – 41st Volta ao Algarve em Bicicleta (2.1) – General Classification. [dostęp 2015-04-20].
- ↑ Wyścig Paryż-Nicea: drugie miejsce Michała Kwiatkowskiego, Richie Porte najlepszy. Onet Sport. [dostęp 2015-04-20]. (pol.).
- ↑ Kwiatkowski, a world champion in yellow. [dostęp 2015-04-20]. (ang.).
- ↑ Jersey wearers after the stage 7. [dostęp 2015-04-20].
- ↑ Clasificación general tras etapa 6: Aia – Aia CRI. [dostęp 2015-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-27)]. (hiszp.).
- ↑ 2015 – 70th Dwars door Vlaanderen / A travers la Flandre (1.HC). [dostęp 2015-04-20].
- ↑ Michał Kwiatkowski wygrał Amstel Gold Race. [dostęp 2015-04-20]. (pol.).
- ↑ "Kwiatkowski show" w Holandii. "Zwyciężanie w tęczowej koszulce nie jest łatwe" – Sport – polskieradio.pl. [dostęp 2015-04-20]. (pol.).
- ↑ 51st Tirreno – Adriatico (2.UWT) General classification. procyclingstats.com. [dostęp 2019-08-21]. (ang.).
- ↑ 51st Tirreno – Adriatico (2.UWT) Stage 6. procyclingstats.com. [dostęp 2019-08-21]. (ang.).
- ↑ Kwiatkowski wygrał etap na Tour de France! Niecodzienna sytuacja na mecie [online], Sport.pl [dostęp 2020-09-17] (pol.).
- ↑ Michał Kwiatkowski tuż za podium MŚ! Polakowi do medalu zabrakło centymetrów [online], Sport.pl [dostęp 2021-07-24] (pol.).
- ↑ Tomasz Kalemba, Wielki dzień polskiego kolarstwa. Michał Kwiatkowski wygrał etap Tour de France [online], Onet, 17 września 2020 [dostęp 2020-09-17] (pol.).
- ↑ Mistrz Świata w kolarstwie Michał Kwiatkowski ukończył Maraton w Nowym Jorku. maratonczyk.pl, 2023-11-06. [dostęp 2023-11-12].
- ↑ Michał Kwiatkowski pobiegł też w Biegu Niepodległości w Warszawie!. maratonczyk.pl, 2023-11-11. [dostęp 2023-11-12].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 5.
- ↑ Krzyże Zasługi dla Kwiatkowskiego i Majki. newsweek.pl. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)].
- ↑ To podziękowanie nie tylko od prezydenta, ale od całej Polski. 2014-10-20. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ Wielka Honorowa Nagroda Sportowa
- ↑ TVP Polonia nagrodziła za zasługi dla Polski i Polaków. TVP.pl. [dostęp 2015-05-03].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]
- Michał Kwiatkowski (kolarz) – Profil na ProCyclingStats (ang.)
- Michał Kwiatkowski (kolarz) – Profil na Cycling Archives (ang.)
- Profil na the-sports.org (ang.)
- Profil na stronie cqranking.com (ang.)
