Józef Daniec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Jan Daniec
Ilustracja
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1880
Bochnia, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1958
Le Luc, Francja

Przebieg służby
Lata służby

1914–1917 i 1919–1933

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Departament Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych

Stanowiska

szef departamentu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Józef Jan Daniec (ur. 1 maja 1880 w Bochni[1], zm. 21 stycznia 1958 w Le Luc en Provence) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Mateusza i Anny z Jasińskich[1]. Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnej Bochni podjął studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego[1], które ukończył w 1910. Po ukończeniu studiów rozpoczął praktykę adwokacką[1].

W latach 1912–1914 był członkiem Związku Strzeleckiego w Rzeszowie, w ramach którego ukończył kurs oficerski. Od sierpnia 1914 w Legionach Polskich. Początkowo pełnił służbę w 2 pułku piechoty, następnie w artylerii II Brygady, a w końcu w Audytoriacie Legionów Polskich na stanowisku szefa Sądu Polowego Komendy Legionów. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, został zwolniony z wojska.

24 stycznia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego. W stopniu majora został pierwszym szefem Sądu Wojskowego przy Dowództwie Okręgu Generalnego w Warszawie, od 8 listopada 1921 działającego jako Wojskowy Sąd Okręgowy Nr I w Warszawie[2]. 31 marca 1924 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski mianował go generałem brygady ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 6. lokatą w korpusie generałów[3], a 12 sierpnia 1924 mianował sędzią Najwyższego Sądu Wojskowego w Warszawie[4]. Obowiązki na nowym stanowisku objął dopiero po zakończeniu urlopu kuracyjnego dla podratowania zdrowia[5].

22 maja 1926 Marszałek Sejmu Maciej Rataj, w zastępstwie Prezydenta RP, zwolnił go ze stanowiska sędziego Najwyższego Sądu Wojskowego i mianował Naczelnym Prokuratorem Wojskowym. Równocześnie Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski mianował go szefem Departamentu IX Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1928 był inicjatorem powołania „Wojskowego Przeglądu Prawniczego[6]. Z dniem 31 grudnia 1932 został zwolniony ze stanowiska szefa Departamentu Sprawiedliwości MSWojsk. i Naczelnego Prokuratora Wojskowego, a z dniem 31 marca 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[7].

W 1939 przedostał się na Węgry, gdzie był internowany. Po wojnie osiedlił się we Francji. Zmarł 21 stycznia 1958 w Le Luc w Prowansji. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Orackiej w Bochni (sektor XIV-4-1)[8].

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • porucznik audytor – 13 listopada 1914
  • kapitan audytor – 26 listopada 1916
  • major Korpusu Sądowego – 1919

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 130.
  2. Organa 1928 ↓, s. 54, 56.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 165.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 82 z 22 sierpnia 1924, s. 463.
  5. Zmiana na stanowisku szefa W.S.O. I. „Polska Zbrojna”. 255, s. 4, 1924-09-17. Warszawa. .
  6. Przedmowa gen. J. Dańca do pierwszego numeru WPP. [dostęp 2013-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-13)].
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 31 grudnia 1932 roku, s. 469.
  8. Cmentarz komunalny - wyszukiwarka osób pochowanych [online], bochnia.artlookgallery.com [dostęp 2020-05-11].
  9. M.P. z 1928 r. nr 260, po. 630 „za zasługi na polu sądownictwa wojskowego”.
  10. a b c Stanisław Łoza, Czy wiesz kto to jest? Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa 1938, s. 130.
  11. M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323 zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12) „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  12. M.P. z 1923 r. nr 100, s.16 „w uznaniu zasług, położonych dla Rzeczypospolitej Polskiej na polu administracji wojskowej”.
  13. M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu sądownictwa wojskowego”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]