Józef Skąpski (senior) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Józef Skąpski, ok. 1932 | |
Data i miejsce urodzenia | 15 marca 1868 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 29 maja 1950 |
Miejsce spoczynku | cmentarz Rakowicki w Krakowie |
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater |
Józef Skąpski (ur. 15 marca 1868 w Żabnie, zm. 29 maja 1950 w Krakowie[1]) – polski prawnik, syndyk Polskiej Akademii Umiejętności w latach 1917–1950, adwokat. Ojciec profesora Józefa Skąpskiego[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia prawnicze uzyskując w 1893 tytuł doktora prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1900 prowadził kancelarię adwokacką, doradca i pełnomocnik między innymi Vlastimila Hoffmana, Jacka Malczewskiego, Henryka Sienkiewicza i Eugeniusza Romera. Wraz z Adamem Chmielem i Wilhelmem Feldmanem był wykonawcą testamentu i opiekunem dzieci Stanisława Wyspiańskiego. W latach 1919–1938 był członkiem Komisji Kodyfikacyjnej RP. Przed wyborami do Rady Miasta Krakowa z 1938 został wiceprezesem Prezydium Polskiego Bloku Katolickiego[3]. W czasie okupacji był członkiem Obywatelskiego Komitetu Pomocy powołanego przez kardynała Adama Stefana Sapiehę. Od 1945 był wiceprezesem Towarzystwa Prawniczego w Krakowie. Opublikował między innymi Zasady postępowania układowego (wyd. 1934)[4]. Pochowany został na cmentarzu Rakowickim (kwatera LXXXIII, rząd 4).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
- ↑ Zaproszenie na otwarcie wystawy Ojciec i syn, zorganizowanej przez Polską Akademię Umiejętności oraz Archiwum Nauki PAN i PAU
- ↑ Prezydium Polskiego Bloku Katolickiego. „Głos Narodu”, s. 9–10, Nr 314 z 15 listopada 1938.
- ↑ „Encyklopedia Krakowa” wyd. PWN Kraków 2000 s. 902