Język ałtajski – Wikipedia, wolna encyklopedia

алтайдыҥ тил
алтай тил
Obszar

Rosja

Pismo/alfabet

cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy Republika Ałtaju
Kody języka
Glottolog alta1276
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ałtajski, także ojrocki[1] (алтайдыҥ тил, алтай тил) – określenie wielu języków z rodziny turkijskiej, używanych przez górskie narodu w Ałtaju, takie jak Ałtajczycy. Do języków ałtajskich w tym znaczeniu tego określenia zalicza się m.in. język południowoałtajski, język chakaski, język tuwiński oraz języki mniejszych pobliskich, turkijskich narodów, takie jak szorski i tofałarski. Języki ałtajskie należą do dwóch gałęzi języków turkijskich[2].

Na tle pozostałych języków turkijskich, języki ałtajskie charakteryzują się wpływami mongolskimi[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Majewicz 1989 ↓, s. 299.
  2. a b Алтайские языки, [w:] С.И. Вавилов (red.), Большая Советская Энциклопедия, t. 2, 1950, s. 141–142 (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]