Język fang – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fang
Obszar

Kamerun, Gwinea Równikowa, Gabon, Kongo

Liczba mówiących

ok. 858 tys.

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 3 środek szerszej komunikacji
Kody języka
ISO 639-2 fan
ISO 639-3 fan
IETF fan
Glottolog fang1246
Ethnologue fan
GOST 7.75–97 фан 732
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język fang albo pahouin − język z rodziny bantu, używany w Kamerunie, Gwinei Równikowej, Gabonie i Kongu. Liczba mówiących wynosi ok. 858 tysięcy.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]