Język luri – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących | 5 mln | ||||
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
Status oficjalny | |||||
UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||||
Kody języka | |||||
Glottolog | luri1252 | ||||
Dialekty | |||||
ISO 639-3: lrc - północnoluryjskiISO 639-3: bqi - bachtiarskiISO 639-3: luz - południowoluryjskiISO 639-3: zum - kumzari | |||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język luri, także: luryjski[1] – język irański używany przez ok. 5 mln Lurów[2], zamieszkujących tereny południowo-zachodniego Iranu (m.in. Lorestan), a także pogranicze iracko-irańskie i część półwyspu Musandam w Omanie (dialekt kumzari). Nie wykształcił tradycji literackiej. Dawniej uznawany za dialekt perskiego, obecnie klasyfikowany jako bliska mu grupa dialektów.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wielka encyklopedia powszechna PWN, t. 5, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, s. 110(pol.).
- ↑ Erik J. Anonby , Lori Language ii. Sociolinguistic Status [online], Encyclopaedia Iranica [dostęp 2017-11-24] (ang.).
Kontrola autorytatywna (język):