Język macedoński (helleński) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | język wymarły | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Kody języka | |||
ISO 639-2 | ine | ||
ISO 639-3 | xmk | ||
IETF | xmk | ||
Glottolog | brak | ||
Linguist List | xmk | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język macedoński (helleński), język staromacedoński – wymarły język starożytnej Macedonii, bardzo blisko spokrewniony z językiem starogreckim, przez niektórych językoznawców uważany za jego dialekt. Języka staromacedońskiego nie należy mylić z historycznymi stadiami rozwoju współczesnego języka macedońskiego, należącego do języków słowiańskich.