Język maguindanao – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maguindanao
Obszar

Filipiny

Liczba mówiących

1,1 mln (2010)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie (dawniej arabskiejawi)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 mdh
IETF mdh
Glottolog magu1243
Ethnologue mdh
WALS mgn
Występowanie
Ilustracja
Zasięg geograficzny języka maguindanao
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język maguindanao, także maguindanaon[1], magindanao[1][2]język austronezyjski z grupy języków filipińskich, używany przez 1,1 mln ludzi zamieszkujących przede wszystkim prowincję Maguindanao na Filipinach.

Jest blisko spokrewniony z językami maranao i iranun, z którymi tworzy grupę języków danao[2][3]. W użyciu jest także język filipiński[1].

Wczesne materiały nt. języka maguindanao (słownik, gramatyka) pochodzą z końca XIX w.[4] W piśmiennictwie stosuje się alfabet łaciński[1]. Historycznie wykorzystywano pismo arabskie[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Maguindanaon, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-19] (ang.).
  2. a b Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 79, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
  3. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Danao, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [zarchiwizowane z adresu 2014-09-25] (ang.).
  4. Isaac Donoso, Bichara: Moro Chanceries and Jawi Legacy in the Philippines, Singapore: Palgrave Macmillan, 2023, s. 162, DOI10.1007/978-981-19-0821-7, ISBN 978-981-19-0821-7, OCLC 1371958014 (ang.).
  5. Annabel Teh Gallop. Two letters in Maguindanao. „Asian and African studies blog”, 2014-06-26. The British Library Board. [dostęp 2022-09-10]. [zarchiwizowane z adresu 2022-09-10]. (ang.).