Język fipa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 195 tys. | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | fip | ||
IETF | fip | ||
Glottolog | fipa1238 | ||
Ethnologue | fip | ||
SIL | fip | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język fipa – język z rodziny bantu, używany w Zambii i Tanzanii. W 1971 roku liczba mówiących wynosiła ok. 78 tys.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, s. 176, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177 .