Jan Władysław Poczobut-Odlanicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Poczbut-Odlanicki
Jan Władysław
Herb
Herb Zdarborzec
Rodzina

Poczbutowie herbu Pogonia

Data urodzenia

26 czerwca 1640

Data śmierci

23 maja 1703

Ojciec

Marek Kazimierz

Matka

N.N.

Żona

Rachela Godebska

Dzieci

  • Michał,
  • Klara,
  • Adam,
  • Eufrozyna,
  • Zofia,
  • Dominik,
  • Wiktoria,
  • Mateusza
  • Rodzeństwo

    Wawrzyniec

    Jan Władysław Poczobut-Odlanicki herbu Zdarborzec (ur. 26 czerwca 1640, zm. 23 maja 1703) – pamiętnikarz, stolnik oszmiański w latach 1684–1703[1][2], łowczy wiłkomierski w latach 1670–1684[3][4].

    Życiorys

    [edytuj | edytuj kod]

    Jan Poczobut był pamiętnikarzem[1], pełnił funkcję łowczego wiłkomierskiego w latach 1670–1684. W latach 1684–1703 był stolnikiem oszmiańskim. W roku 1697 funkcjonował jako deputat powiatu oszmiańskiego do rady stanu rycerskiego rokoszu łowickiego[3][4].

    Poseł sejmiku wiłkomierskiego na sejm koronacyjny 1676 roku[5].

    Życie prywatne

    [edytuj | edytuj kod]

    Był synem Marka Kazimierza Poczobuta-Odlanickiego i nieznanej z imienia i nazwiska matki, z małżeństwa swoich rodziców miał brata, Wawrzyńca Michała. Około 1660 roku wziął ślub z Rachelą Judytą Godebską herbu Godziemba. Miał z nią ośmioro dzieci; Michała, Klarę, Adama, Eufrozynę, Zofię, Dominika Wawrzyńca, Wiktorię, Mateusza[2].

    Zobacz też

    [edytuj | edytuj kod]

    Przypisy

    [edytuj | edytuj kod]
    1. a b Emanuel Rostworowski (red.), Polski słownik biograficzny, t. 27, Pniowski Jan – Potocki Ignacy, 1983, s. 51 [dostęp 2021-07-17].
    2. a b Marek Minakowski, Jan Władysław Poczobut-Odlanicki h. Pogonia [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-07-14].
    3. a b Henryk Lulewicz, Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: spisy, Andrzej Rachuba (red.) i inni, t. 1, Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2004, s. 708 [dostęp 2021-07-17].
    4. a b Rokosz generalny ku obronie wiary swiętey katolickiey y zaszczytu wolności uczyniony na poparciu elekcyey w okopach elekcyalnych między Wolą a Warszawą die 26 Augusti anno millesimo sexcentesimo nonagesimo 7mo..., w Drukarni Collegij Scholarum Piarum, 1697 [dostęp 2021-07-17] (pol.).
    5. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 628.

    Bibliografia

    [edytuj | edytuj kod]
    • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, spisy, t. I: Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, opr. H. Lulewicz, A. Rachuba, P. P. Romaniuk, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 708.