Janusz Tracewski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 27 czerwca 1936 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | |||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||
Klub | |||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||
Janusz Tracewski (ur. 27 czerwca 1936 w Adampolu koło Nowogródka[1], zm. 29 czerwca 2024[2]) – polski trener zapasów.
Urodził się w Adampolu koło Nowogródka. Po wojnie wraz z rodziną zamieszkał w Miliczu. Ukończył Technikum Mechaniczne w Wołowie. Tam zaczął trenować zapasy. W 1956 podjął studia na AWF w Warszawie[3].
Startował w klubie AZS-AWF Warszawa. Był mistrzem Polski w stylu wolnym w wadze do 79 kg w 1959 oraz wicemistrzem w stylu wolnym w wadze do 73 kg w 1958 i w stylu klasycznym w wadze do 73 kg w 1961[4].
Ukończył AWF w 1960. Potem pracował jako nauczyciel w Technikum Przemysłu Spożywczego w Warszawie. Od 1963 do 1969 był trenerem zapasów w Gwardii Warszawa[3].
Od 1969 do 1980 prowadził kadrę narodową zapasów w stylu klasycznym. Był to okres wielkich sukcesów polskich zapaśników, którzy zdobywali medale na igrzyskach olimpijskich, mistrzostwach świata i mistrzostwach Europy. Następnie był kierownikiem wyszkolenia w Polskim Związku Zapaśniczym, a w latach 1988-1991 dyrektorem Departamentu Sportu Komitetu do Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej[1].
Autor publikacji Zapasy. W drodze do mistrzostwa (1976) i innych.
Odznaczony Orderem Odrodzenia Polski: Krzyżem Kawalerskim (1972)[5], Krzyżem oficerskim (1976) i Krzyżem Komandorskim (1988).
W grudniu 2017 znalazł się wśród pierwszych uhonorowanych miejscem w Galerii Sławy Polskich Zapasów[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Andrzej Głaz, Jerzy Lipski, Jan Żurawski, Jerzy Chełmecki, Janusz Tracewski: Historia polskich zapasów 1922–2012. Warszawa: Polski Związek Zapaśniczy, 2012, s. 332. ISBN 978-83-62045-13-6.
- ↑ Zmarł Janusz Tracewski [online], PZZ [dostęp 2024-06-30] (pol.).
- ↑ a b Andrzej Martynkin. Janusz Tracewski – twórca polskiej szkoły zapasów. „Absolwenci”. 3 (23), s. 14-16, październik 2017. ISSN 2353-4001. (pol.).
- ↑ Andrzej Głaz, Jerzy Lipski, Jan Żurawski, Jerzy Chełmecki, Janusz Tracewski: Historia polskich zapasów 1922–2012. Warszawa: Polski Związek Zapaśniczy, 2012, s. 138, 189 i 190. ISBN 978-83-62045-13-6.
- ↑ Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972.
- ↑ Pierwsi mistrzowie w Galerii Sławy Polskich Zapasów. eurosport.interia.pl, 2017-12-15. [dostęp 2018-08-01]. (pol.).