Japan Airlines – Wikipedia, wolna encyklopedia
| ||||
Historia | ||||
Data założenia | 1 sierpnia 1951[1] | |||
---|---|---|---|---|
Rozpoczęcie działalności | 25 października 1951 | |||
Lokalizacja | ||||
Państwo | ||||
Węzeł | ||||
Węzeł rezerwowy | ||||
Kooperacja | ||||
Sojusz | ||||
Flota | ||||
Liczba samolotów | 149 | |||
Liczba tras | 103 | |||
Przedsiębiorstwo | ||||
Siedziba | Higashi Shinagawa 2-4-11, Shinagawa, Tokio[1] | |||
Członkowie zarządu | Yūji Akasaka (prezes)[1] | |||
Udziałowcy | Japan Trustee Services Bank 4,07% | |||
Kapitał zakładowy | ||||
Slogan | Fly into tomorrow. Dream Skyward. | |||
Skytrax | ||||
Strona internetowa |
Japan Airlines (jap. 日本航空 Nihon-kōkū) – japońskie narodowe linie lotnicze z siedzibą w Tokio założone 1 sierpnia 1951[1].
Głównymi węzłami linii są lotniska Nagoja, Kansai, Narita i Tokio-Haneda.
Linie oferują loty pasażerskie na 259 trasach międzynarodowych i 144 krajowych (razem z codeshare), a także loty cargo na 21 trasach[2].
Agencja ratingowa Skytrax przyznała przewożnikowi pięć gwiazdek[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Japan Airlines zostały założone 1 sierpnia 1951, jako część planu rządu Japonii w odbudowywaniu kraju po II wojnie światowej. Pierwsza siedziba linii znajdowała się w tokijskiej dzielnicy Ginza, a budżet wynosił 100 mln jenów. Między 27 a 29 sierpniem linia wykonywała loty za pomocą maszyn Douglas DC-3 wziętych w leasing od Philippine Airlines. 25 października zostały zainaugurowane pierwsze powojenne loty komercyjne, samolotem Martin 202 z załogą wynajętą od Northwest Airlines (samolot rozbił się o górę Mihara 9 kwietnia 1952 r.). 1 września 1952 r. do Tokio przybył pierwszy zakupiony przez linię samolot, Douglas DC-4, którego nazwano „Takachiho”.
1 sierpnia 1953 parlament Japonii przegłosował ustawę, na mocy której rząd Japonii przejął majątek Japan Airlines.
2 lutego 1954 Japan Airlines wykonały pierwszy międzynarodowy lot – z Tokio do San Francisco – z 18 pasażerami na pokładzie Douglasa DC-6. Po dzień dzisiejszy w rozkładzie Japan Airlines widnieje trasa Tokio – San Francisco (lot 1 i lot 2), aby upamiętnić to przełomowe wydarzenie.
W latach 50. Japan Airlines latały maszynami: Douglas DC-3, Douglas DC-4, Douglas DC-6B, Douglas DC-7C i Martin 202.
W 1960 linie otrzymały pierwszy odrzutowiec – Douglas DC-8, który włączono do służby na trasie Seattle – Hongkong. Szybkość i wygoda zdecydowały o wyposażeniu Japan Airlines wyłącznie w odrzutowce. W latach sześćdziesiątych uruchomiono wiele nowych połączeń, m.in. do: Londynu, Moskwy, Nowego Jorku, Paryża. 1 lipca 1964 Japan Airlines wprowadziły elektroniczny system rezerwacji lotów, a także wprowadziły opłaty za rezygnację. W 1967 linie zamówiły trzy Boeingi 747.
W styczniu 1970 do floty Japan Airlines dołączył Boeing 747, miesiąc później wersja o przedłużonym zasięgu, a w 1974 pierwszy B747 Cargo. W 1972 linie zostały oficjalnie uznane narodowym przewoźnikiem Japonii.
Ponadto Japan Airlines zakupiły maszyny: Boeing 727, Convair 880 i McDonnell Douglas DC-10.
W 1983 linie wprowadziły do swojej floty samoloty: Boeing 767-200 i Boeing 767-300. Tego samego roku zajęły pierwsze miejsce w rankingu IATA (operacje międzynarodowe).
4 kwietnia 1985 Japan Airlines otrzymało pięćdziesiątego Boeinga 747. Ten dzień uznano w Seattle (mieści się tam fabryka Boeinga) „Dniem Japan Airlines”.
12 sierpnia 1985 doszło do katastrofy lotu 123 – największej w historii pod względem liczby zabitych w jednym samolocie, zginęło 520 osób.
W 1987 Japan Airlines zostały sprywatyzowane, co umożliwiło liniom: All Nippon Airways i Japan Air System, rywalizację w zakresie lotów krajowych, jak i międzynarodowych. Brak monopolu zmusił Japan Airlines do przeorganizowania, czego wynikiem był podział na trzy działy: usługi pasażerskie międzynarodowe, pasażerskie krajowe i cargo.
Na początku lat 90. linie rozpoczęły loty ewakuacyjne obywateli Japonii z rejonów Zatoki Perskiej, przed rozpoczęciem wojny.
W 1996 na podstawie porozumienia z wytwórnią Disneya linie zostały oficjalnym przewoźnikiem tokijskiego Parku Rozrywki (Disneylandu). Linie wzięły również udział w procesie projektowania modelu Boeing 777.
W 2001 Grupa Japan Airlines (połączenie Japan Airlines z Japan Air System) osiągnęła status szóstej co do wielkości linii lotniczej na świecie, pod względem ilości przewiezionych pasażerów.
W 2004 JAL zmieniły nazwę na Japan Airlines International.
1 kwietnia 2007 linie dołączyły do sojuszu Oneworld razem z węgierskim Malevem i Royal Jordanian.
Na przełomie lat 2009 i 2010 okazało się, że Japan Airlines mają poważne kłopoty finansowe. 19 stycznia 2010 przewoźnik złożył wniosek o ogłoszenie bankructwa[4][5]. Dzięki temu posunięciu linie liczyły na pomoc finansową w wysokości 300 mld jenów oraz umorzenie długów o wartości 730 mld jenów. W zamian miały obniżyć swój kapitał do zera, zlikwidować nierentowne połączenia i zredukować o ok. jedną trzecią liczące 47 tys. osób zatrudnienie[6].
Powiązania
[edytuj | edytuj kod]JAL Group
Japan Airlines jest głównym podmiotem w Grupie JAL, skupiającej ponadto 7 mniejszych przewoźników. Według stanu na grudzień 2024 flota Grupy składała się z 232 samolotów o średnim wieku 10,8 lat[7].
- Hokkaido Air System – regionalne linie lotnicze założone w 1997, flota 4 samolotów
- J-Air – regionalne linie lotnicze założone w 1991, flota 32 samolotów
- Japan Air Commuter – regionalne linie lotnicze założone w 1983, flota 11 samolotów
- Japan Asia Airways – linie lotnicze działające w latach 1975-2008
- Japan Transocean Air – regionalne linie lotnicze założone w 1967, flota 14 samolotów
- Ryukyu Air Commuter – regionalne linie lotnicze założone w 1985, flota 5 samolotów
- Spring Airlines Japan – tanie linie lotnicze założone w 2012, flota 9 samolotów
- ZIPAIR Tokyo – tanie linie lotnicze założone w 2018, flota 8 samolotów
Flota
[edytuj | edytuj kod]Według stanu na grudzień 2024 flota Japan Airlines składała się ze 149 samolotów o średnim wieku 11,8 lat[8]:
Samolot | Liczba miejsc | Uwagi | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Model | Aktywne | Zamówione | F | B | P | E | Łącznie | |
Airbus A350-900 | 15 | - | 12 | 94 | - | 263 | 369 | |
12 | 56 | 323 | 391 | |||||
Airbus A350-1000 | 8 | 5 | 6 | 54 | 24 | 155 | 239 | |
Boeing 737-800 | 42 | - | - | 12 | - | 132 | 144 | |
20 | 145 | 165 | ||||||
Boeing 737 MAX 8 | - | 21 | Zamówione w 2023[9] | |||||
Boeing 767-300ER | 25 | - | - | 24 | - | 175 | 199 | |
30 | 197 | 227 | ||||||
42 | 219 | 261 | ||||||
5 | 42 | 205 | 252 | |||||
2 | 1 | Konfiguracja cargo | ||||||
Boeing 777-300ER | 12 | - | 8 | 49 | 40 | 147 | 244 | |
Boeing 787-8 | 23 | - | - | 30 | - | 156 | 186 | |
30 | 176 | 206 | ||||||
6 | 58 | 227 | 291 | |||||
Boeing 787-9 | 22 | - | - | 44 | 35 | 116 | 195 | |
52 | 35 | 116 | 203 | |||||
28 | 21 | 190 | 239 | |||||
Łącznie | 149 | 27 |
Wypadki
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Company Profile. Japan Airlines Co., Ltd.. [dostęp 2018-11-30].
- ↑ www.jal.com – Routes and Flights.
- ↑ Japan Airlines is certified as a 5-Star Airline [online], Skytrax [dostęp 2023-03-18] (ang.).
- ↑ Linie lotnicze Japan Airlines złożyły wniosek o ogłoszenie bankructwa. Forsal.pl, 19 stycznia 2010. (pol.).
- ↑ Pasazer.com: Japan Airlines ogłaszają bankructwo [online], Pasazer.com [dostęp 2022-10-15] (pol.).
- ↑ JAL Bankruptcy Shakes Up Japan Inc.. wsj.com, 20 stycznia 2010. (ang.).
- ↑ JAL Group [online], Planespotters.net, 17 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-18] (ang.).
- ↑ Japan Airlines Fleet Details and History [online], Planespotters.net, 16 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-18] (ang.).
- ↑ Japan Airlines Selects 737-8 to Grow Sustainable World-Class Fleet, Boeing Media Room, 2023 [dostęp 2023-04-17] .