Cathay Pacific – Wikipedia, wolna encyklopedia
| ||||
Historia | ||||
Data założenia | ||||
---|---|---|---|---|
Lokalizacja | ||||
Państwo | ||||
Specjalny region administracyjny | ||||
Baza | ||||
Kooperacja | ||||
Program lojalnościowy | Cathay | |||
Sojusz | ||||
Powiązania | ||||
Flota | ||||
Liczba samolotów | 179 | |||
Liczba tras | 177 łącznie z cargo | |||
Przedsiębiorstwo | ||||
Siedziba | ||||
Skytrax | ||||
Strona internetowa |
Cathay Pacific Airlines (chiń. 國泰航空; pinyin Guótài Hángkōng) – czołowe linie lotnicze Hongkongu z siedzibą i główną bazą w międzynarodowym porcie lotniczym Hongkong. Linie obsługują loty pasażerskie i cargo pomiędzy 117 lotniskami w 37 krajach, za pomocą floty składającej się ze 126 szerokokadłubowych samolotów[1]. Ponadto Cathay Pacific jest właścicielem, powstałej w 1985 r., regionalnej linii Dragonair, z którą w 2009 przewiozły prawie 25 mln pasażerów i ponad 1,5 mln ton cargo[2]. Głównymi udziałowcami linii są Swire Pacific i Air China. Współzałożyciel i członek sojuszu Oneworld.
Nazwa Cathay pochodzi od Kataj (średniowiecznej nazwy Chin) oraz Pacyfiku, ponieważ założyciele chcieli dokonać przelotu nad oceanem, co nastąpiło w 1970 roku. Chińska nazwa linii „國泰” (Guótài) oznacza „Wspaniałe państwo”.
W rankingu Skytraxu w 2009 Cathay otrzymały tytuł Linii Lotniczych Roku[3], a w 2010 zdobyły pierwsze miejsce w kategorii Best Airline – Transpacific[4]. W klasyfikacji tej samej organizacji – Cathay Pacific otrzymały tytuł 5 Star Airline[5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Powstanie
[edytuj | edytuj kod]Amerykanin Roy C. Farrell i Australijczyk Sydney H. de Kantzow, byli piloci wojskowi, założyli Cathay Pacific 24 września 1946. Początkowo główna siedziba linii znajdowała się w Szanghaju, następnie zostały przeniesione do Hongkongu, gdzie formalnie rozpoczęły działalność. Pierwsze połączenia ustanowiono pomiędzy Hongkongiem a Manilą, Singapurem i Szanghajem. Po dwóch latach jedna firma Butterfield & Swire, która później zmieniła nazwę na Swire Group, wykupiła 45% udziałów, linie Australian National Airways – 35%, a Farrell i de Kantzow wzięli po 10% każdy. W 1948 zarejestrowano nową spółkę jako Cathay Pacific Ltd. Później Swire nabył 52% udziałów i do dnia dzisiejszego jest wciąż właścicielem 40%.
Lata 60., 70. i 80.
[edytuj | edytuj kod]Pomiędzy 1962 a 1967 wyniki Cathay Pacific rosły średnio 20% rocznie. Uruchomiono połączenia do Japonii (Fukuoka, Nagoja i Osaka). W 1964 roku linie przewiozły milion pasażerów i zakupiły pierwszy odrzutowiec – Convair 880. W 1970 uruchomiły skomputeryzowany system rezerwacji i symulatory lotu.
W latach 70. XX wieku uruchomiono loty do: Vancouver, Brisbane, Frankfurtu, Amsterdamu, Rzymu, San Francisco, Paryża, Zurychu, Manchesteru i Londynu. W 1979 linie nabyły pierwszego Boeinga 747-200 i wystąpiły o rozpoczęcie lotów do Londynu.
15 maja 1986 spółka zadebiutowała na giełdzie w Hongkongu.
Lata 90.
[edytuj | edytuj kod]W styczniu 1990 r. Cathay Pacific i spółka Swire Pacific nabyły 89% udziałów linii Dragonair[6] i 75% w Air Hongkong[7] W przeciągu dekady Cathay Pacific dokonały wymiany floty na kwotę 9 mld USD[8].
W 1997 Hongkong powrócił do Chin, co skutkowało zmianą początkowych liter numerów rejestracyjnych wszystkich maszyn Cathay Pacific z „VR” (UK) na „B” (Chiny i Tajwan).
W 1999 przewoźnik założył sojusz Oneworld wraz z liniami: American Airlines, British Airways, Canadian Airlines oraz Qantas.
Flota
[edytuj | edytuj kod]Według stanu na listopad 2024 flota Cathay Pacific składała się ze 179 samolotów, w tym 20 dedykowanych do transportu cargo, o średnim wieku 11,8 lat[9][10]:
Samolot | Liczba miejsc | Uwagi | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Model | Aktywne | Zamówione | F | B | P | E | Łącznie | |
Airbus A321neo | 15 | 25 | - | 12 | - | 190 | 202 | Dostawa planowana do 2029[11] |
Airbus A330-300 | 43 | - | - | 39 | 21 | 191 | 251 | |
39 | - | 223 | 262 | |||||
28 | 265 | 293 | ||||||
42 | 265 | 307 | Konfiguracja dedykowana lotom regionalnym | |||||
24 | 293 | 317 | ||||||
Airbus A330-900 | - | 30 | Dostawa planowana w latach 2028-2031[12] | |||||
Airbus A350-900 | 30 | - | - | 38 | 28 | 214 | 280 | |
Airbus A350-1000 | 18 | - | - | 46 | 32 | 256 | 334 | |
Boeing 777-300 | 17 | - | - | 42 | - | 396 | 438 | |
Boeing 777-300ER | 36 | - | 6 | 53 | 34 | 201 | 294 | |
- | 40 | 32 | 296 | 368 | ||||
45 | 48 | 268 | 361 | |||||
Boeing 777-9 | - | 21 | Dostawa planowana od 2026[13] | |||||
Cathay Cargo | ||||||||
Boeing 747-400ERF | 6 | - | ||||||
Boeing 747-8F | 14 | - | ||||||
Łącznie | 179 | 76 |
Porty docelowe
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Miasto | Port lotniczy | |
---|---|---|---|
Południowa Afryka | Johannesburg | Port lotniczy Johannesburg |
Azja
[edytuj | edytuj kod]Linie partnerskie
[edytuj | edytuj kod]W ramach sojuszu Oneworld:
- American Airlines
- British Airways
- Finnair
- Iberia
- Japan Airlines
- Malev Hungarian
- Mexicana
- LAN Airlines
- Royal Jordanian
- Qantas Airways
Pozostałe:
Katastrofy i wypadki
[edytuj | edytuj kod]- 16 lipca 1948 samolot Consolidated PBY Catalina (VR-HDT) został porwany podczas lotu z Makau do Hongkongu. Było to pierwsze porwanie samolotu pasażerskiego w historii. Ostatecznie maszyna spadła do Pacyfiku w delcie Rzeki Perłowej w pobliżu miasta Zhuhai, zabijając 26 pasażerów i członków załogi. Jedyną osobą, która przetrwała katastrofę, był porywacz[15].
- 24 lutego 1949 roku maszyna Douglas DC-3 (VR-HDG) lecąca z Manili do Hongkongu rozbiła się podczas odejścia na drugi krąg, po nieudanym lądowaniu. Panowały bardzo złe warunki pogodowe i widoczność była znacznie ograniczona. Wszyscy pasażerowie i członkowie załogi zginęli. Łącznie 23 osoby[16].
- 23 lipca 1956 roku Douglas DC-4 (VR HEU) lecący z Bangkoku do Hongkongu został omyłkowo zestrzelony przez Chińską Armię Ludowo-Wyzwoleńczą na Morzu Południowochińskim w pobliżu miasta Hajnan. W wyniku zestrzelenia zginęło 10 osób, a 8 przeżyło[17].
- 5 listopada 1967 samolot Convair 880 (VR-HFX) lecący z Hongkongu do Sajgonu wypadł z pasa startowego na lotnisku w Hongkongu. Jedna osoba zginęła.
- 15 czerwca 1972 w samolocie Convair 880 (VR-HFZ) z Bangkoku do Hongkongu, wybuchła bomba umieszczona w walizce pod siedzeniem. Maszyna znajdowała się na wysokości 8 800 m, nad miejscowością Pleiku w Wietnamie. Zginęło 81 osób, wszyscy znajdujący się na pokładzie[18].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cathay Pacific – About Us.
- ↑ Roczny raport – Cathay Pacific 2009 – https://web.archive.org/web/20100821025033/http://downloads.cathaypacific.com/cx/investor/annualreports/2009_annual-report_en.pdf.
- ↑ A-Z Listing of the 2009 Skytrax World Airline Awards Winners. worldairlineawards.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-05)]..
- ↑ The World’s Top 10 Airlines – the Passenger’s Choice awards. worldairlineawards.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-27)]..
- ↑ Cathay Pacific Airways official 5-Star Ranking – Skytrax.
- ↑ Dragonair – About Us: About Dragonair.
- ↑ Air HongKong.
- ↑ Cathay Pacific – About Us: CX Background.
- ↑ Cathay Pacific Fleet Details and History [online], planespotters.net [dostęp 2024-11-15] (ang.).
- ↑ Aircraft and fleet [online], cathaypacific [dostęp 2024-11-15] (ang.).
- ↑ Cathay Pacific buys 32 Airbus A321-200neo aircraft for $4.66 billion [online], reuters [dostęp 2024-11-15] (ang.).
- ↑ Cathay Pacific to buy 30 Airbus A330-900 aircraft, option 30 more [online], reuters [dostęp 2024-11-15] (ang.).
- ↑ Boeing 777-X Aircraft - Cathay Pacific [online], www.cathaypacific.com [dostęp 2016-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-26] .
- ↑ Cathay Pacific – About Us: CX Background.
- ↑ ASN Aircraft accident Consolidated PBY-5A Catalina VR-HDT Pearl River.
- ↑ ASN Aircraft accident Douglas C-47A-90-DL VR-HDG Hong Kong.
- ↑ https://archive.is/20120629154512/http://www.planecrashinfo.com/1954/1954-35.htm
- ↑ ASN Aircraft accident Convair CV-880-22M-21 VR-HFZ Pleiku.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prezentacja Cathay Pacific Airlines. downloads.cathaypacific.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-09)].