Jedynka trygonometryczna – tożsamość trygonometryczna postaci[1]:
Jest ona prawdziwa dla każdej wartości kąta a także ogólniej dla argumentów zespolonych.
Istnieją również dwie inne wariacje tego wzoru:
Sposób 1:
Niech
Zauważmy, że:
więc trójkąt jest trójkątem prostokątnym o przeciwprostokątnej
Zatem na mocy twierdzenia Pitagorasa:
Z definicji funkcji trygonometrycznych wyrażenie
jest równe
Zatem
q.e.d.
Zauważmy, że to rozumowanie można przeprowadzić również w drugą stronę, co oznacza, że wzór jedynkowy jest równoważny twierdzeniu Pitagorasa. Stąd jedna z jego nazw: postać trygonometryczna twierdzenia Pitagorasa.
Sposób 2:
Ze wzoru Eulera:
oraz
Zatem
q.e.d.
Stąd wynika, że jedynka trygonometryczna jest słuszna w dziedzinie liczb zespolonych.
Sposób 3:
Niech:
Zauważmy, że:
Także:
Skoro pochodna funkcji jest równa 0, to funkcja musi być funkcją stałą.
Wiedząc, że oraz że funkcja jest funkcją stałą, możemy dojść do wniosku, że
q.e.d.
- ↑ Fritz Reinhardt, Heinrich Soeder: Atlas matematyki. Prószyński i S-ka, 2003, s. 183. ISBN 83-7469-189-1.