Jelcz M183M – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jelcz M183M – niskopodłogowy autobus przegubowy Jelcza.

Zastosowano trzy osie portalowe (przednia typu Jelcz 65N, środkowa ZF AVN-132 oraz tylna – napędowa – ZF AV 132/90), a zbiornik paliwa umieszczono pomiędzy przegubem, a trzecimi drzwiami. Zastosowano też opracowany specjalnie do autobusów niskopodłogowych przegub typu Hübner HNGK 9.2. i silnik ułożony poziomo po lewej stronie za tylną osią. Dzięki tym zabiegom zyskano niską podłogę na całej długości pojazdu. Podwozie zaadaptowano z M181M; nadwozie zmieniono częściowo. Zastosowano między innymi równą linię okien, ale większość pozostałych elementów nie zmieniła się względem pierwowzoru.

Produkcja seryjna nie ruszyła z uwagi na brak zainteresowania dotychczasowych odbiorców jelczańskich autobusów, w tym Warszawy. Prototyp sprzedano w 2000 roku do przedsiębiorstwa PKS w Żarach. W 2007 roku trafił do PKS w Gliwicach, gdzie obsługuje komunikację miejską w Górnośląskim Okręgu Przemysłowym. W 2009 roku ten wóz został wystawiony na sprzedaż za 95 000 złotych^[2], zaś w 2010 roku został skreślony z ilostanu taboru PKS Gliwice^[3]. W marcu 2011 roku zezłomowano jedyny egzemplarz Jelcza M183M^[4].

• Jelcz M125M

• Ocalić od zapomnienia: Jelczem w nowe tysiąclecie (część 1). [dostęp 2014-12-11]. (pol.).
• Marcin Stiasny: Atlas autobusów. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2008, s. 115.