Jerzy Czajkowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy Czajkowski
Ilustracja
Jerzy Czajkowski (2011)
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1931
Kołomyja

Zawód, zajęcie

etnograf

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”

Jerzy Czajkowski (ur. 4 kwietnia 1931 w Kołomyi[1]) – polski etnograf o specjalności historia kultury i sztuki, muzeolog, doktor habilitowany, profesor Instytutu Archeologii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu, profesor Instytutu Turystyki i Rekreacji PWSZ w Jarosławiu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1950 podjął studia na kierunku etnografii w Studium Historii Kultury Materialnej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ukończeniu studiów I stopnia w 1953 został zatrudniony w Muzeum Etnograficznym w Krakowie. Tytuł magistra uzyskał eksternistycznie w 1959. Pracę doktorską pt. Wiejskie budownictwo mieszkalne w Beskidzie Niskim i na przyległym Pogórzu obronił w 1965. Od stycznia 1972 do 1 kwietnia 1999 sprawował stanowisko dyrektora Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku[2][3]. Był redaktorem naczelnym czasopisma „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku” (od numeru 19 do 34 Jerzy Czajkowski w latach 1974-1998) i regularnie publikował na jego łamach[4]. Został twórcą periodyku „Acta Scansenologica”[5].

W okresie PRL został członkiem Narodowej Rady Kultury, Związku Europejskich Muzeów na wolnym powietrzu, komitetu narodowego ICOM, przewodniczącym sekcji skansenowskiej Rady Ochrony Zabytków. Członek Komitetu Etnologicznego Polskiej Akademii Nauk. W dniu 13 listopada 1975 oraz 17 lutego 1978 był wybierany członkiem Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej przy Komitecie Wojewódzkim PZPR w Krośnie[6][7][8][9]. 12 czerwca 1986 został członkiem II kadencji Narodowej Rady Kultury[10].

Razem z Henrykiem Olszańskim jest autorem największego projektu Parku Etnograficznego w Sanoku polegającego na budowie sektora małomiasteczkowego[11]. Autor licznych publikacji z dziedziny etnografii.

W wyborów samorządowych w 2002 bezskutecznie ubiegał się o mandat Rady Miasta Sanoka, startując z listy Komitetu Wyborczego Platforma Gospodarcza[12].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Elżbieta Szot-Radziszewska, Sylwetka zawodowa prof. dra hab. Jerzego Czajkowskiego [online], s. 366.
  2. Henryk Olszański. Kronika Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 41 (361), s. 6, 9 października 1998. 
  3. a b Z historii PCK (1). 80 at w służbie potrzebującym. „Tygodnik Sanocki”. Nr 24 (396), s. 3, 11 czerwca 1999. 
  4. Franciszek Oberc. Prasa ziemi sanockiej od roku 1990. Pisma naukowe i popularnonaukowe. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. 5: Prasa ziemi sanockiej – informator, s. 199, 2005. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  5. Franciszek Oberc. Prasa ziemi sanockiej od roku 1990. Sylwetki (dziennikarzy, wydawców, redaktorów). „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 5: Prasa ziemi sanockiej – informator, s. 211, 2005. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  6. Z obrad Wojewódzkiej Konferencji Partyjnej w Krośnie. „Nowiny”, s. 1-2, Nr 252 z 14 listopada 1975. 
  7. Sanoczanie w wojewódzkich władzach partyjnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 22-23 (41-42) z 1-15 grudnia 1975. 
  8. Członkowie Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej. „Nowiny”, s. 3, Nr 40 z 18-19 lutego 1978. 
  9. Obradowała II Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza PZPR w Krośnie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 7 (100) z 1-10 marca 1978. 
  10. Inauguracja II kadencji Narodowej Rady Kultury. „Nowiny”, s. 1, Nr 137 z 13 czerwca 1986. 
  11. [1] Galicyjski Rynek
  12. Kandydaci do Rady Miasta Sanoka – wybory 2002. „Tygodnik Sanocki”. Nr 40 (569), s. I, 4 października 2002. 
  13. Międzynarodowa konferencja skansenowska. „Nowiny”, s. 2, Nr 121 z 29 maja 1978. 
  14. Wojciech Salwa. Międzynarodowa Konferencja Skansenowska w Sanoku w dniach 27-30 maja 1978. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. 25, s. 6-7, 1979. 
  15. Wyróżnienia dla sanockich działaczy kultury. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 11 (56) z 1-15 czerwca 1976. 
  16. Gloria Artis dla prof. Jerzego Czajkowskiego. mkidn.gov.pl, 2012-06-29. [dostęp 2011-09-16].
  17. Wyróżnienia i nagrody dla sanoczan. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 22 (313) z 1-10 sierpnia 1984. 
  18. Dr Jerzy Czajkowski laureatem dorocznej nagrody miesięcznika „Profile”. „Nowiny”, s. 1, Nr 307 z 28 grudnia 1984. 
  19. Nagroda „Profilów” dla Jerzego Czajkowskiego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 2 (329) z 10-20 stycznia 1985. 
  20. Ludziom czynu – zasłużona nagroda za codzienną aktywność. Woj. krośnieńskie / Wpisani do „Księgi zasłużonych dla województwa krośnieńskiego”. „Nowiny”. Nr 168, s. 1, 3, 19-22 lipca 1986. 
  21. Wiesław Koszela. Zaszczytne wyróżnienia dla sanoczan. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 22 (385), s. 2, 1-10 sierpnia 1986. 
  22. Nagroda MKiS dla Jerzego Czajkowskiego. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 22 (421) z 1-10 sierpnia 1987. 
  23. Klub muzealny – otworzył swoje podwoje. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 2 (473) z 10-20 stycznia 1989. 
  24. Nasze małe ojczyzny. Ogólnopolska sesja muzealna PTTK w Brzozowie. „Nowiny”, s. 3, Nr 239 z 20 listopada 1990. 
  25. Joanna Kozimor. Sanoczanin laureatem nagrody Kotuli. „Tygodnik Sanocki”. Nr 25 (397), s. 1, 18 czerwca 1999. 
  26. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995-2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 359, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]