Jezierzany (gmina w powiecie borszczowskim) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jezierzany
gmina wiejska
1934–1944[1]
Państwo

 Polska

Województwo

tarnopolskie

Powiat

borszczowski

Data powstania

1 sierpnia 1934

Data likwidacji

1944

Siedziba

Jezierzany

Powierzchnia (1934)

98,66 km²

Populacja (1931)
• liczba ludności


10 100[2]

• gęstość

102,4 os./km²

brak współrzędnych

Jezierzany – dawna gmina wiejska w powiecie borszczowskim województwa tarnopolskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy były Jezierzany.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Jezierzany, Konstancja, Kozaczyzna, Łanowce, Piłatkowce i Zielińce[3].

18 marca 1938 przyznano marszałkowi Edwardowi Śmigłemu-Rydzowi honorowe obywatelstwo gminy[4].

Od września 1939 do lipca 1941 gmina znajdowała się pod okupacją ZSRR, a 1 sierpnia 1941 weszła w skład Generalnego Gubernatorstwa i nowo utworzonego dystryktu Galicja. Gmina przynależała odtąd do powiatu czortkowskiego (Kreishauptmannschaft Czortków). W 1943 roku gmina składała się z sześciu gromad (Jezierzany, Konstancja, Kozaczyzna, Łanowce, Piłatkowce i Zielińce) i liczyła 8.628 mieszkańców[5].

Po II wojnie światowej obszar gminy znalazł się w ZSRR.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 565
  4. Honorowe obywaielstwa dla Marszałka Śmigłego Rydza. „Wschód”. Nr 80, s. 6, 10 kwietnia 1938. 
  5. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG