John Pope (polityk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

John Pope

Data i miejsce urodzenia	1770 Hrabstwo Prince William
Data i miejsce śmierci	12 lipca 1845 Springfield
przewodniczący pro tempore Senatu
Okres	od lutego 1811 do listopada 1811
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczno-Republikańska Partia Wigów
Poprzednik	John Gaillard
Następca	William H. Crawford
gubernator terytorium Arkansas
Okres	od marca 1829 do marca 1835
Poprzednik	George Izard
Następca	William S. Fulton

John Pope (ur. w 1770 w hrabstwie Prince William, zm. 12 lipca 1845 w Springfield) – amerykański polityk.

Urodził się 1 stycznia 1770 na terenie hrabstwa Prince William, jako syn Williama Pope i Elizabeth Edwards^[1]. Uczęszczał do szkół w Bardstown i Lexington^[1]. Studiował nauki prawne, został przyjęty do palestry i otworzył prywatną praktykę w hrabstwie Shelby i hrabstwie Fayette^[2]. W roku 1802 oraz w latach 1806–1807 zasiadał w legislaturze stanowej Kentucky^[2]. W 1806 roku wygrał wybory do Senatu (z ramienia demokratycznych republikanów), gdzie zasiadał do roku 1813^[2]. Od lutego do listopada 1811 roku pełnił funkcję przewodniczącego pro tempore izby wyższej^[2]. W drugiej połowie lat 10. XIX wieku pełnił funkcję sekretarza stanu Kentucky, a w latach 20. ponownie zasiadł w legislaturze stanowej^[1]. W 1829 roku został mianowany gubernatorem terytorium Arkansas i pełnił tę funkcję przez sześć lat^[2]. Kiedy Pope zerwał ze środowiskiem Andrew Jacksona, nie został ponownie powołany na stanowisko gubernatora i powrócił do prowadzenia praktyki prawniczej^[1]. W 1837 roku zasiadł w Izbie Reprezentantów z ramienia Partii Wigów^[2]. Mandat kongresmana sprawował do 1843 roku, kiedy to nie uzyskał reelekcji^[2]. Zmarł 12 lipca 1845 roku w Springfield^[1].

Był trzykrotnie żonaty: z Anne Christian, z Elizabeth Johnson i z Frances Walton^[1].