Samuel Livermore – Wikipedia, wolna encyklopedia

Samuel Livermore

Data i miejsce urodzenia	14 maja 1732 Waltham, Massachusetts
Data i miejsce śmierci	18 maja 1803 Holderness, New Hampshire
Przewodniczący pro tempore Senatu Stanów Zjednoczonych
Okres	od 6 maja 1796 do 4 grudnia 1796
Poprzednik	Henry Tazewell
Następca	William Bingham
Okres	od 2 grudnia 1799 do 29 grudnia 1799
Poprzednik	James Ross
Następca	Uriah Tracy
Senator Stanów Zjednoczonych 2. klasy z New Hampshire
Okres	od 4 marca 1793 do 12 czerwca 1801
Poprzednik	Paine Wingate
Następca	Simeon Olcott
Multimedia w Wikimedia Commons

Samuel Livermore (ur. 14 maja 1732 roku w Waltham w stanie Massachusetts – zm. 18 maja 1803 roku w Holderness w stanie New Hampshire) – amerykański prawnik, sędzia i polityk.

W latach 1780–1782 i 1785–1786 brał udział w obradach Kongresu Kontynentalnego.

W latach 1789–1793 podczas pierwszej i drugiej kadencji Kongresu Stanów Zjednoczonych reprezentował stan New Hampshire w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych.

Następnie został wybrany jako przedstawiciel stanu New Hampshire do Senatu Stanów Zjednoczonych. W latach 1796 i 1799 podczas czwartej i szóstej kadencji Kongresu Stanów Zjednoczonych pełnił funkcję przewodniczącego pro tempore Senatu Stanów Zjednoczonych. W 1801 roku zrezygnował z miejsca w senacie ze względów zdrowotnych. Zmarł dwa lata później.

Jego synowie, Arthur Livermore i Edward St. Loe Livermore, także zasiadali w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Arthur Livermore jako przedstawiciel stanu New Hampshire, zaś Edward St. Loe Livermore jako reprezentant stanu Massachusetts.

• Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)