Julia Clair – Wikipedia, wolna encyklopedia

Julia Clair
	; Julia Clair (2023)
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1994 ; Saint-Dié-des-Vosges
Klub	SC Xonrupt
Wzrost	163 cm
Debiut w PŚ	3 grudnia 2011 w Lillehammer (34. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	7 stycznia 2011 w Hinterzarten (8. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	22 marca 2014 w Planicy (3. miejsce)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Francja
	Mistrzostwa świata juniorów
	Multimedia w Wikimedia Commons

Julia Clair (ur. 20 marca 1994 w Saint-Dié-des-Vosges^[1]) – francuska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu SC Xonrupt. Medalistka mistrzostw świata juniorów (2013 i 2014) oraz mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

Pierwszy raz na międzynarodowej arenie wystąpiła 12 sierpnia 2007 w Bischofsgrün, gdzie zajęła 52. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Pierwsze punkty do klasyfikacji PK zdobyła 8 sierpnia 2009 na tej samej skoczni, zajmując 30. pozycję^[2].

12 września 2010 na skoczni w Lillehammer po raz pierwszy zajęła miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów Pucharu Kontynentalnego – uplasowała się na dziewiątym miejscu. Najwyższą pozycję w karierze zajęła natomiast 19 sierpnia 2011 w Oberwiesenthal, gdzie była czwarta^[2].

Dwukrotnie uczestniczyła w zawodach o mistrzostwo świata juniorek w skokach narciarskich. Zarówno w 2010 w Hinterzarten, jak i rok później w Otepää zajęła 35. lokatę^[2].

3 grudnia 2011 zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 34. miejsce w Lillehammer^[2].

7 stycznia 2012 po raz pierwszy zawodniczka znalazła się w pierwszej dziesiątce najlepszych zawodników konkursu PŚ kobiet w Hinterzarten, zajmując 8. miejsce, po oddanym jedynym skoku (ze względu na odwołaną II serię) na odległość 93 metrów^[2].

W lipcu 2023 podczas treningu na skoczni w Chaux-Neuve zerwała więzadła krzyżowe w kolanie^[3]. Po kontuzji nie wróciła już do startów, a w maju 2024 ogłosiła zakończenie kariery^[4].

W kwietniu 2010 została srebrną medalistką mistrzostw Francji w skokach narciarskich w Prémanon, przegrywając tylko z Caroline Espiau^[5]. Podobny sukces osiągnęła również w marcu 2011, gdy, podczas mistrzostw Francji w skokach narciarskich rozgrywanych w Chaux-Neuve, zdobyła srebrny medal, przegrywając z Coline Mattel^[6]. W 2012 zdobyła kolejny medal mistrzostw Francji, tym razem brązowy, przegrywając z Mattel i Léą Lemare^[7].

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
19.	11 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	indywid.	95,5 m	91,5 m	218,5 pkt	28,9 pkt	Carina Vogt
34.	5 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	64,0 m	–	43,3 pkt	195,7 pkt	Urša Bogataj

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
35.	22 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	82,0 m	–	79,0 pkt	174,7 pkt	Sarah Hendrickson
21.	20 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	89,0 m	83,5 m	205,3 pkt	31,6 pkt	Carina Vogt
8.	22 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	druż. miesz.^[a]	88,0 m	86,5 m	773,2 pkt (199,0 pkt)	144,7 pkt	Niemcy
17.	25 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	86,5 m	97,5 m	225,4 pkt	54,2 pkt	Ema Klinec
20.	3 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	104,0 m	112,5 m	198,5 pkt	98,1 pkt	Maren Lundby
33.	23 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	85,5 m	–	92,6 pkt	156,5 pkt	Katharina Althaus
7.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż.^[b]	89,5 m	91,0 m	671,6 pkt (190,6 pkt)	172,2 pkt	Niemcy
17.	1 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	indywid.	116,0 m	122,5 m	207,5 pkt	56,7 pkt	Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
35.	29 stycznia	2010	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	indywid.	76,0 m	–	66,5 pkt	201,0 pkt	Elena Runggaldier
35.	27 stycznia	2011	Otepää	Tehvandi	K-90	HS-100	indywid.	75,5 m	–	80,0 pkt	177,5 pkt	Coline Mattel
20.	23 lutego	2012	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	indywid.	87,5 m	85,0 m	183,5 pkt	93,0 pkt	Sara Takanashi
5.	25 lutego	2012	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	druż.^[c]	81,5 m	88,0 m	691,5 pkt (177,5 pkt)	276,5 pkt	Japonia
19.	24 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	82,0 m	85,0 m	192,5 pkt	75,5 pkt	Sara Takanashi
2.	26 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	druż.^[d]	81,5 m	92,5 m	787,0 pkt (209,0 pkt)	222,0 pkt	Słowenia
7.	28 stycznia	2014	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	89,5 m	92,5 m	220,5 pkt	42,4 pkt	Sara Takanashi
3.	30 stycznia	2014	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż.^[e]	96,5 m	98,5 m	856,9 pkt (240,6 pkt)	62,1 pkt	Japonia

Igrzyska europejskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
18.	27 czerwca	2023	Zakopane^[f]	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	88,0 m	86,0 m	189,8 pkt	72,8 pkt	Jacqueline Seifriedsberger
7.	29 czerwca	2023		Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż. miesz.^[g]	79,0 m	93,0 m	723,2 pkt (163,1 pkt)	216,1 pkt	Austria
23.	30 czerwca	2023		Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	106,0 m	112,0 m	153,6 pkt	123,8 pkt	Nika Križnar

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2011/2012	19.
2012/2013	29.
2013/2014	11.
2014/2015	20.
2015/2016	18.
2017/2018	33.
2018/2019	45.
2019/2020	25.
2020/2021	18.
2021/2022	29.
2022/2023	22.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	22 marca	2014	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	131,5 m	124,0 m	239,3 pkt	3.	32,3 pkt	Sara Takanashi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło^[8]
Sezon 2011/2012
													punkty
34	8	20	12	10	17	12	34	38	39	29	28	36	132
Sezon 2012/2013
																punkty
35	40	41	49	41	24	24	39	13	26	-	-	21	17	15	22	88
Sezon 2013/2014
																		punkty
14	13	22	11	17	12	23	-	-	13	10	-	-	4	8	14	4	3	371
Sezon 2014/2015
													punkty
20	33	33	21	25	13	20	16	14	20	18	12	17	151
Sezon 2015/2016
																	punkty
31	11	15	40	5	19	8	17	12	30	13	20	24	19	37	20	11	251
Sezon 2017/2018
															punkty
19	30	29	18	q	q	q	35	26	q	20	21	-	q	q	54
Sezon 2018/2019
																								punkty
33	33	28	25	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	9
Sezon 2019/2020
																punkty
22	31	16	18	21	q	32	28	27	24	10	32	q	34	28	14	108
Sezon 2020/2021
													punkty
15	20	15	18	17	12	25	17	8	25	19	28	16	180
Sezon 2021/2022
																			punkty
29	28	35	36	q	34	q	50	45	20	18	q	34	9	20	9	18	27	30	116
Sezon 2022/2023
																										punkty
14	16	22	8	17	29	29	22	21	18	23	24	20	28	22	18	16	29	28	19	14	30	26	28	17	27	252
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodniczka nie zakwalifikowała się - – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2020	19.
2022	17.
2023	23.

Turniej Sylwestrowy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2021/2022	47.
2022/2023	21.

Korona Alp

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2021/2022	54.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2013	9.
2015	5.
2016	20.
2017	37.
2018	30.
2020	4.
2021	17.
2022	4.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	6 sierpnia	2022	Courchevel	Tremplin du Praz	K-125	HS-135	121,0 m	116,0 m	202,0 pkt	3.	30,4 pkt	Urša Bogataj

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

Źródło^[8]
2012
				punkty
42	41	-	-	0
2013
						punkty
15	16	7	13	11	8	143
2015
					punkty
8	5	4	13	6	187
2016
			punkty
9	-	-	29
2017
					punkty
20	30	q	-	-	12
2018
					punkty
34	19	39	23	-	20
2020
	punkty
4	50
2021
							punkty
15	14	9	9	-	-	21	102
2022
					punkty
10	10	3	4	25	168
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodniczka nie zakwalifikowała się - – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2009/2010	46.
2010/2011	57.
2011/2012	35.
2014/2015	20.
2017/2018	9.
2021/2022	75.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	17 lutego	2018	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	97,5 m	–	68,9 pkt	3.	15,4 pkt	Daniela Iraschko-Stolz

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[8]
Sezon 2007/2008
																	punkty
52	52	42	35	-	-	-	-	-	-	39	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2009/2010
																		punkty
-	-	-	-	-	-	47	28	21	39	35	33	45	44	-	-	19	28	28
Sezon 2010/2011
																				punkty
-	-	36	36	-	-	-	46	36	26	26	-	-	43	dq	28	21	-	-	-	23
Sezon 2011/2012
							punkty
-	-	-	-	14	14	-	36
Sezon 2014/2015
				punkty
10	12	-	-	48
Sezon 2017/2018
						punkty
-	-	-	-	4	3	110
Sezon 2021/2022
																punkty
-	-	-	-	-	-	18	15	-	-	-	-	-	-	-	-	29
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2009	28.
2010	28.
2011	26.
2014	4.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[8]
2008
										punkty
38	51	49	49	-	-	43	44	-	-	0
2009
							punkty
30	30	34	12	32	22	14	51
2010
											punkty
24	31	12	18	36	9	37	23	-	-	-	79
2011
								punkty
24	23	33	31	4	15	29	29	85
2014
		punkty
6	4	90
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2014/2015	33.
2015/2016	12.
2017/2018	17.
2020/2021	6.
2021/2022	25.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	11 grudnia	2020	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	102,5 m	96,0 m	236,5 pkt
2.	27 sierpnia	2021	Gérardmer	Tremplin des Bas-Rupts	K-65	HS-72	69,5 m	69,0 m	248,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	11 marca	2016	Harrachov	Čerťák	K-90	HS-100	97,5 m	88,0 m	236,0 pkt	2.^[h]	11,5 pkt	Nika Križnar
2.	12 marca	2016	Harrachov	Čerťák	K-90	HS-100	90,5 m	92,5 m	231,5 pkt	3.	12,5 pkt	Špela Rogelj
3.	16 września	2017	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	93,5 m	98,5 m	225,0 pkt	3.	12,0 pkt	Léa Lemare
4.	11 grudnia	2020	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	102,5 m	96,0 m	236,5 pkt	1.	–
5.	12 grudnia	2020	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	101,5 m	101,0 m	255,6 pkt	2.	10,2 pkt	Joséphine Pagnier
6.	26 sierpnia	2021	Gérardmer	Tremplin des Bas-Rupts	K-65	HS-72	69,0 m	67,5 m	241,1 pkt	2.	7,6 pkt	Joséphine Pagnier
7.	27 sierpnia	2021	Gérardmer	Tremplin des Bas-Rupts	K-65	HS-72	69,5 m	69,0 m	248,4 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło^[8]
Sezon 2014/2015
										punkty
9	4	-	-	-	-	-	-	-	-	79
Sezon 2015/2016
								punkty
-	-	-	-	-	-	2	3	140
Sezon 2017/2018
													punkty
-	-	3	4	-	-	-	-	-	-	15	9	-	155
Sezon 2020/2021
								punkty
1	2	-	-	-	-	-	-	180
Sezon 2021/2022
																					punkty
-	-	-	-	2	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

↑ Skład zespołu: Julia Clair, Vincent Descombes Sevoie, Ronan Lamy Chappuis i Léa Lemare
↑ Skład zespołu: Emma Chervet, Julia Clair, Joséphine Pagnier i Lilou Zepchi
↑ Skład zespołu: Julia Clair, Caroline Espiau, Léa Lemare i Coline Mattel
↑ Skład zespołu: Océane Avocat Gros, Julia Clair, Léa Lemare i Coline Mattel
↑ Skład zespołu: Julia Clair, Marie Hoyau, Léa Lemare i Coline Mattel
↑ Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
↑ Skład zespołu: Julia Clair, Valentin Foubert, Joséphine Pagnier i Enzo Milesi
↑ Ex aequo ze Špelą Rogelj

Przypisy

↑ ^a ^b Julia CLAIR - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-05-09].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e CLAIR Julia - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-09]. (ang.).
↑ Adrian Dworakowski: Poważna kontuzja reprezentantki Francji. "Sezon 2023/24 dobiegł dla niej końca". skijumping.pl, 2023-07-13. [dostęp 2024-05-09].
↑ Adrian Dworakowski: Francuskie kadry na zimę 2024/25, Clair zakończyła karierę. skijumping.pl, 2024-05-06. [dostęp 2024-05-09].
↑ Sonja J. Kołaczkowska: Vincent Descombes Sevoie mistrzem Francji (akt.). skokinarciarskie.pl, 2010-04-04. [dostęp 2011-11-18].
↑ Sebastian Kaniewski: Lamy Chappuis nowym Mistrzem Francji. skijumping.pl, 2011-03-28. [dostęp 2016-06-05].
↑ Paweł Borkowski: Mattel mistrzynią Francji. nicesport.pl, 2012-03-25. [dostęp 2012-03-25]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Adam Kwieciński: CLAIR Julia 1994.03.20 FRA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-09].

Bibliografia

CLAIR Julia - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-09]. (ang.).
Adam Kwieciński: CLAIR Julia 1994.03.20 FRA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-09].

[ms15miesz-8] Skład zespołu: Julia Clair, Vincent Descombes Sevoie, Ronan Lamy Chappuis i Léa Lemare

[ms23-9] Skład zespołu: Emma Chervet, Julia Clair, Joséphine Pagnier i Lilou Zepchi

[msj12-10] Skład zespołu: Julia Clair, Caroline Espiau, Léa Lemare i Coline Mattel

[msj13-11] Skład zespołu: Océane Avocat Gros, Julia Clair, Léa Lemare i Coline Mattel

[msj14-12] Skład zespołu: Julia Clair, Marie Hoyau, Léa Lemare i Coline Mattel

[euro-13] Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

[IE23-14] Skład zespołu: Julia Clair, Valentin Foubert, Joséphine Pagnier i Enzo Milesi

[rogelj-16] Ex aequo ze Špelą Rogelj

[sylwetka-1] Julia CLAIR - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-05-09].

[fis-2] CLAIR Julia - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-09]. (ang.).

[kontuzja-3] Adrian Dworakowski: Poważna kontuzja reprezentantki Francji. "Sezon 2023/24 dobiegł dla niej końca". skijumping.pl, 2023-07-13. [dostęp 2024-05-09].

[kk-4] Adrian Dworakowski: Francuskie kadry na zimę 2024/25, Clair zakończyła karierę. skijumping.pl, 2024-05-06. [dostęp 2024-05-09].

[fra10-5] Sonja J. Kołaczkowska: Vincent Descombes Sevoie mistrzem Francji (akt.). skokinarciarskie.pl, 2010-04-04. [dostęp 2011-11-18].

[fra11-6] Sebastian Kaniewski: Lamy Chappuis nowym Mistrzem Francji. skijumping.pl, 2011-03-28. [dostęp 2016-06-05].

[fra12-7] Paweł Borkowski: Mattel mistrzynią Francji. nicesport.pl, 2012-03-25. [dostęp 2012-03-25]. (pol.).

[kwiec-15] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Adam Kwieciński: CLAIR Julia 1994.03.20 FRA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-09].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[f]

[g]

[8]

[h]