Jurij Tepeš (ur. 14 lutego 1989 w Lublanie) – słoweński skoczek narciarski. Reprezentant klubu SD Dolomiti.
Jest synem Mirana Tepeša i bratem Anji Tepeš.
W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 2005/2006 podczas konkursu w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zajął 35. miejsce. W sezonie 2007/2008 zdobył swoje pierwsze pucharowe punkty, zajmując 24. miejsce w Villach.
W Planicy w 2011 roku podczas odwołanej serii próbnej przed konkursem indywidualnym skoczył 210,5 metra, co było wówczas jego najdłuższym w karierze skokiem[1]. Podczas konkursu drużynowego na skoczni im. Heiniego Klopfera w Oberstdorfie w 2012 roku pobił swój rekord życiowy o 7,5 metra[2]. Podczas mistrzostw świata w lotach narciarskich w Vikersund poprawił dotychczasowy rekord, skacząc 235,5 metra[3]. W 2015 roku w Planicy ustanowił swój nowy rekord życiowy skokiem na 244. metr[4].
3 marca 2012 roku podczas drugiej serii konkursu drużynowego na skoczni K-90 w Lahti skoczył 101 metrów i poprawił dotychczasowy rekord skoczni Janne Ahonena (98,5 m)[5].
3 lutego 2013 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Świata. W zawodach na mamuciej skoczni w Harrachovie zajął 3. pozycję. W poprzednim konkursie rozgrywanym tego samego dnia oddał skok na 220 metrów, którego nie ustał. Gdyby nie to, ustanowiłby nowy rekord obiektu[6][7]. 24 marca 2013 zwyciężył w kończącym sezon konkursie w Planicy, co było jego pierwszym zwycięstwem w karierze[8].
W czerwcu 2020 roku ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[9].
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
26. | 9 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | indywid. | 100,0 m | 93,0 m | 236,7 pkt | 41,3 pkt | Kamil Stoch |
20. | 15 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | indywid. | 124,5 m | 131,0 m | 242,2 pkt | 36,5 pkt | Kamil Stoch |
5. | 17 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | druż.[a] | 133,0 m | 126,5 m | 995,6 pkt (248,3 pkt) | 45,5 pkt | Niemcy |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
21. | 3 marca | 2011 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | indywid. | 128,5 m | 121,5 m | 235,6 pkt | 39,9 pkt | Gregor Schlierenzauer |
3. | 5 marca | 2011 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | druż.[b] | 120,0 m | – | 452,6 pkt (106,9 pkt) | 47,4 pkt | Austria |
28. | 28 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | indywid. | 122,0 m | 124,5 m | 258,1 pkt | 37,7 pkt | Kamil Stoch |
6. | 2 marca | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | druż.[c] | 115,0 m | 126,5 m | 1046,4 pkt (251,3 pkt) | 89,5 pkt | Austria |
41. | 21 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | indywid. | 83,5 m | – | 93,9 pkt | 158,8 pkt | Rune Velta |
6. | 28 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | druż.[d] | 126,0 m | 116,0 m | 797,5 pkt (207,7 pkt) | 75,1 pkt | Norwegia |
34. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 111,5 m | – | 104,1 pkt | 175,2 pkt | Stefan Kraft |
5. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[e] | 123,5 m | 106,5 m | 941,6 pkt (207,5 pkt) | 162,6 pkt | Polska |
Starty J. Tepeša na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod] Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
– | 21 lutego | 2008 | Oberstdorf | Heini-Klopfer-Skiflugschanze | K-185 | HS-213 | indywid. | 147,0 m | – | 122,9 pkt | Nie zakwalifikował się[10]. |
12. | 24 lutego | 2008 | Oberstdorf | Im. Heiniego Klopfera | K-185 | HS-213 | druż.[f] | 160,5 m | –[j] | 509,3 pkt (140,1 pkt) | 1044,0 pkt | Austria |
6. | 21 marca | 2010 | Planica | Letalnica | K-185 | HS-215 | druż.[g] | 181,5 m | 170,5 m | 1378,3 pkt (306,9 pkt) | 263,1 pkt | Austria |
12. | 24-25 lutego | 2012 | Vikersund | Vikersundbakken | K-195 | HS-225 | indywid. | 235,5 m | 198,0 m | –[k] | –[k] | 342,0 pkt | 66,7 pkt | Robert Kranjec |
3. | 26 lutego | 2012 | Vikersund | Vikersundbakken | K-195 | HS-225 | druż.[h] | 202,0 m | 217,5 m | 1580,4 pkt (409,9 pkt) | 68,0 pkt | Austria |
15. | 14-15 marca | 2014 | Harrachov | Čertak | K-185 | HS-205 | indywid. | 172,5 m | 174,0 m | –[k] | –[k] | 331,4 pkt | 59,6 pkt | Severin Freund |
9. | 15-16 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | indywid. | 218,5 m | 201,5 m | 220,0 m | –[k] | 535,5 pkt | 104,6 pkt | Peter Prevc |
4. | 17 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | druż.[i] | 170,0 m | 157,0 m | 1272,7 pkt (246,5 pkt) | 195,0 pkt | Norwegia |
Starty J. Tepeša na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod] Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
5. | 5 lutego | 2004 | Stryn | Bjørkelibakken | K-90 | – | druż.[l] | 84,0 m | 90,0 m | 881,0 pkt (213,5 pkt) | 74,0 pkt | Austria |
32. | 7 lutego | 2004 | Stryn | Bjørkelibakken | K-90 | – | indywid. | 89,0 m[p] | 90,5 m | 205,0 pkt | 68,5 pkt | Mateusz Rutkowski |
1. | 23 marca | 2005 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | druż.[m] | 96,0 m | 102,0 m | 982,0 pkt (266,0 pkt) | – |
3. | 25 marca | 2005 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | indywid. | 94,0 m | 93,0 m | 245,0 pkt | 7,0 pkt | Joonas Ikonen |
2. | 2 lutego | 2006 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | indywid. | 107,0 m | 103,5 m | 249,4 pkt | 10,3 pkt | Gregor Schlierenzauer |
2. | 4 lutego | 2006 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | druż.[n] | 102,5 m | 104,0 m | 930,6 pkt (240,2 pkt) | 2,9 pkt | Austria |
7. | 15 marca | 2007 | Planica | Srednija velikanka | K-90 | HS-100 | indywid. | 93,0 m | 96,5 m | 246,5 pkt | 21,5 pkt | Roman Koudelka |
1. | 17 marca | 2007 | Planica | Srednija velikanka | K-90 | HS-100 | druż.[o] | 92,0 m | 95,5 m | 981,0 pkt (242,5 pkt) | – |
Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
2005/2006 | – | – | – | – |
2007/2008 | – | – | – | – |
2008/2009 | – | – | – | – |
2009/2010 | – | – | – | – |
2010/2011 | – | – | – | – |
2011/2012 | – | – | – | – |
2012/2013 | 1 | – | 1 | 2 |
2013/2014 | – | – | 1 | 1 |
2014/2015 | 1 | 1 | 1 | 3 |
2015/2016 | – | – | – | – |
2016/2017 | – | – | 1 | 1 |
2017/2018 | – | – | – | – |
2018/2019 | – | – | – | – |
2019/2020 | – | – | – | – |
Suma | 2 | 1 | 4 | 7 |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
[edytuj | edytuj kod] Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
[edytuj | edytuj kod] Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 3 lutego | 2013 | Harrachov | Čerťák | K-185 | HS-205 | 193,5 m | – | 186,1 pkt | 3. | 5,7 pkt | Gregor Schlierenzauer |
2. | 24 marca | 2013 | Planica | Letalnica | K-185 | HS-215 | 217,0 m | 214,0 m | 425,5 pkt | 1. | – |
3. | 24 listopada | 2013 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 134,5 m | – | 131,4 pkt | 3. | 4,4 pkt | Krzysztof Biegun |
4. | 10 stycznia | 2015 | Tauplitz/Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-225 | 186,5 m | 231,0 m | 390,2 pkt | 3. | 30,3 pkt | Severin Freund |
5. | 20 marca | 2015 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 223,0 m | 233,0 m | 461,9 pkt | 2. | 16,6 pkt | Peter Prevc |
6. | 22 marca | 2015 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 230,5 m | 244,0 m | 436,4 pkt | 1. | – |
7. | 5 lutego | 2017 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 228,0 m | – | 215,1 pkt | 3. | 17,5 pkt | Stefan Kraft |
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 30 sierpnia | 2011 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 125,0 m | 133,0 m | 260,7 pkt |
2. | 22 września | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 132,5 m | 132,0 m | 256,4 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
[edytuj | edytuj kod] Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 30 sierpnia | 2011 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 125,0 m | 133,0 m | 260,7 pkt | 1. | – |
2. | 26 sierpnia | 2012 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 117,0 m | 119,0 m | 233,0 pkt | 2. | 12,2 pkt | Andreas Wank |
3. | 22 września | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 132,5 m | 132,0 m | 256,4 pkt | 1. | – |
4. | 23 września | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 131,5 m | – | 115,0 pkt | 2. | 2,4 pkt | Taku Takeuchi |
Sezon | Miejsce |
2011 | 51.[11] |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod] Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 17 grudnia | 2017 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 135,0 m | 135,5 m | 269,1 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod] Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 17 grudnia | 2005 | Harrachov | Čerťák | K-125 | HS-142 | 134,5 m | 131,5 m | 257,3 pkt | 2. | 2,0 pkt | Anders Bardal |
2. | 17 grudnia | 2017 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 135,0 m | 135,5 m | 269,1 pkt | 1. | – |
3. | 4 lutego | 2018 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | 132,5 m | 129,0 m | 258,8 pkt | 2. | 8,7 pkt | Anže Lanišek |
4. | 26 stycznia | 2019 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | 133,5 m | 136,0 m | 265,4 pkt | 3. | 9,0 pkt | Bor Pavlovčič |