Kabul (Izrael) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kabul

‏כאבול‎

Typowa zabudowa miasteczka Kabul
Państwo	Izrael
Dystrykt	Północny
Poddystrykt	Akka
Powierzchnia	7,149 km²
Wysokość	77 m n.p.m.
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość	12536 1754 os./km²
Nr kierunkowy	+972 4
Położenie na mapie Dystryktu Północnego Kabul
Położenie na mapie Izraela Kabul
32°52′10,44″N 35°12′07,66″E/32,869567 35,202128
Multimedia w Wikimedia Commons

Kabul (hebr. כאבול, arab. جولس; ang. Kabul) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Kabul jest położony na wysokości 77 metrów n.p.m. na wzgórzach Zachodniej Galilei. Na wschodzie wznosi się wzgórze Giwat Sachnit (321 m n.p.m.), za którym jest Dolina Sachnin. Na południowym wschodzie jest wzgórze Har Kabul (373 m n.p.m.). Wzgórza są zalesione. Ze wzgórz spływają głębokimi wadi strumienie Kabul, Segew i Aszlil. Okoliczny teren opada w kierunku północno-zachodnim w stronę równiny przybrzeżnej Izraela. W odległości 10 km znajduje się Zatoka Hajfy. W otoczeniu Kabulu znajdują się miasto Tamra, miejscowości Sza’ab i Kaukab Abu al-Hidża, kibuce Kefar Masaryk i Jasur, moszawy Achihud i Ja’ad, oraz wioski komunalne Tal-El, Gilon, Segew, Manof i Moreszet.

Kabul jest położony w Poddystrykcie Akki, w Dystrykcie Północnym.

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2011 roku w Kabulu żyło ponad 12,5 tys. mieszkańców, z czego 99,9% Arabowie muzułmanie i 0,1% inne narodowości. Wskaźnik wzrostu populacji w 2011 roku wynosił 0,8%. Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych średnie wynagrodzenie pracowników w Kabulu w 2009 roku wynosiło 4418 ILS (średnia krajowa 7070 ILS)^[1][2].

Populacja pod względem wieku (2010)

Wiek (w latach)	Procent populacji w %
0 – 4	11,8
5 – 9	12,2
10 – 14	11,2
15 – 19	11,2
20 – 29	13,9
30 – 44	22,0
45 – 59	12,2
60 – 64	1,7
65 –	3,7

Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historycy utożsamiają miejscowość z biblijnym miastem żydowskim Kabulu^[a][3]. Rzymianie nazywali je Chabalon. Według żydowskiej tradycji pochowano tutaj postacie biblijne Rubena i Symeona, a następnie proroka Micheasza. Z tego powodu miejscowość była celem licznych żydowskich pielgrzymek^[4]. Miasto zostało opuszczone podczas wojny żydowsko-rzymskiej 66–73. Później, od Średniowiecza miejsce to było zamieszkałe przez muzułmańskich Arabów. Krzyżowcy nazywali je Cabor^[2]. Mniej więcej w tym okresie w Kabulu pochowano słynnych żydowskich rabinów: Jehudę Halewiego, Aben Ezrę i Awicebrona. Ich groby stały się celem licznych żydowskich pielgrzymów^[4]. Pod koniec XIX wieku francuski podróżnik Victor Guérin opisał Kabul jako muzułmańską wioskę z 400 mieszkańcami^[5]. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny przyznawała ten rejon państwu arabskiemu^[6]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny na początku 1948 roku do wioski wkroczyły siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całym obszarze Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej Izraelczycy przeprowadzili w tym rejonie operację Dekel, i 15 lipca 1948 roku zajęli wioskę. Wysiedlono wówczas większość mieszkańców Kabulu, którzy znaleźli schronienie w Libanie^[2]. Po wojnie opuszczone domy zajęli arabscy mieszkańcy wysiedlonych wiosek ad-Damun, Mi’ar, al-Birwa i ar-Ruwajs. Dzięki temu Kabul zachował swój pierwotny charakter^[7]. W 1976 roku Kabul otrzymała status samorządu lokalnego^[3].

Pochodzenie nazwy miejscowości nie jest znane. Najbardziej prawdopodobnym wytłumaczeniem jest, że pochodzi ona od hebrajskiego słowa „gvul” oznaczającego „granica”. Innym popularnym wyjaśnieniem jest, że jest to nazwa tutejszego rodzaju gleby^[3].

Oficjalny herb miejscowości zatwierdzono w lutym 1978 roku i opublikowano w listopadzie 1982 roku. Składa się on z tarczy, na której widnieją wizerunki drzewa oliwkowego i winorośli. Wskazuje to na tradycyjne główne źródło dochodów mieszkańców i ich związek z ziemią^[3].

Siedziba władz samorządowych znajduje się w północnej części miejscowości. Przewodniczącym rady jest Hassan Buk.

Miasteczko posiada typową arabską architekturę, charakteryzującą się ciasną zabudową i wąskimi, krętymi uliczkami. Zabudowa powstawała bardzo chaotycznie, bez zachowania jakiegokolwiek wspólnego stylu architektonicznego.

W miejscowości jest ośrodek kultury i biblioteka publiczna.

W miejscowości znajduje się 5 szkół, w tym 3 podstawowe. W 2010 roku uczyło się w nich ogółem ponad 2,5 tys. uczniów, w tym 1,5 tys. w szkołach podstawowych. Średnia liczba uczniów w klasie wynosiła 30.

W zachodniej części miasteczka znajduje się boisko do piłki nożnej oraz centrum sportowe z basenem pływackim. Mniejsze boiska oraz sale sportowe są zlokalizowane przy szkołach.

Lokalna gospodarka opiera się na małej działalności produkcyjnej oraz handlu. Obecnie tylko niewielka część populacji pracujących w rolnictwie, zwłaszcza w szklarniach na zachodnim skraju osady. Część mieszkańców pracuje w okolicznych strefach przemysłowych.

Z miejscowości wyjeżdża się na zachód na dwoma drogami na zachód na drogę ekspresową nr 70, którą jadąc na północ dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 805 i dalej do kibucu Jasur, lub na północ do skrzyżowania z drogą prowadzącą do miasta Tamra i dalej do skrzyżowania z drogą nr 781. Lokalne drogi prowadzą na południe do miasta Tamra i na północ do drogi nr 805.

• Zdjęcie satelitarne Kabulu. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
• Mapa Kabulu. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2013-03-23]. (hebr.).