Kamienica (lewy dopływ Dunajca) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kamienica w Szczawie | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Lokalizacja | Gorce, na granicy z Beskidem Wyspowym |
Rzeka 3 rzędu | |
Długość | 32 km |
Źródło | |
Miejsce | pod Turbaczem |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Dunajec |
Miejsce | |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu limanowskiego |
Kamienica – rzeka w Gorcach[1], częściowo na granicy z Beskidami, lewy dopływ Dunajca[2]. Przeciska się głęboką doliną pomiędzy zboczami Mostownicy i Jaworzyny Kamienickiej, płynąc jarem o głębokości 8–12 m. W okolicach przełęczy Borek zakręca gwałtownie na wschód powodując silną erozję zboczy tej przełęczy. Jest to atrakcyjny turystycznie rejon. W górnym biegu (do Rzek) płynie w granicach Gorczańskiego Parku Narodowego. Wyznakowano tędy, doliną Kamienicy szlak niebieski na przełęcz Borek[3].
Poniżej Rzek Kamienica spływa głęboką i ciasną doliną pomiędzy gorczańską Kiczorą Kamienicką i Wielkim Wierchem z jednej strony, a beskidzkim masywem Jasienia i Mogielicy z drugiej strony. Dalej płynie przez Szczawę, Kamienicę i na wysokości 363 m uchodzi do Dunajca w Zabrzeży. Długość jej biegu wynosi 32 km, a spadek 25 m/km[4].
Według poprzedniej regionalizacji geograficznej Polski Jerzego Kondrackiego na odcinku od ujścia potoku Głębieniec do ujścia w Dunajcu stanowi granicę między Gorcami a Beskidem Wyspowym[5]. W jej łożysku spotkać można liczne odsłonięcia skał, głazy, progi. Do najciekawszych należą wodospad Spad i banior „Zielony Banior”[3].
Większe dopływy Kamienicy to:
- lewobrzeżne: Miazgowy, Stawieniec, Gorcowy Potok, Mogielica, Szczawa, Zbludza
- prawobrzeżne: Wspólny Potok, Ustępny, Gołków, Koryciska, Spaleniec, Czerwonka, Rybi, Głębieniec, Zasadny Potok, Potok Górkowy, Cisowy Potok[4].
Po intensywnych i długotrwałych opadach deszczu Kamienica gwałtownie wzbiera, wylewając nieraz z koryta. Tak było m.in. w lipcu 2018, w maju 2014, w 2010 czy w 1997. Niszczyła wówczas mosty i drogi, w tym DW 968, a niekiedy ludzkie domostwa[6]. Z rzadkich w Polsce roślin w dolinie potoku (pod Mostownicą) występuje zarzyczka górska[7].
Około 1880 roku na Kamienicy było 16 młynów, 8 traczy i kuźnica napędzanych kołami wodnymi[8].
Szlak turystyki pieszej
[edytuj | edytuj kod]- Rzeki – dolina Kamienicy – Papieżówka – Trusiówka – przełęcz Borek (tu łączy się z żółtym szlakiem na Turbacz). Czas przejścia około 3 h, ↓ 2:30 h[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonia”, 2018, ISSN 0016-7282 [dostęp 2022-08-01] (pol. • ang.).
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 104, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ a b M. Cieszkowski , P. Lubieński , Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8 .
- ↑ a b ImapLite [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2020-05-18] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2 .
- ↑ Powódź: około 550 interwencji straży (video) [online], Limanowa.in [dostęp 2020-05-18] .
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6 .
- ↑ Józef Nyka, Gorce. Przewodnik, Sport i Turystyka, 1965 .
- ↑ Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kamienica 1.) ..., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 746 .