Kazimierz I oświęcimski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kazimierz I Oświęcimski
Wizerunek herbu
herb księstwa oświęcimskiego
książę cieszyński
Okres

od 1410
do 1414

książę oświęcimski i toszecki
Okres

od 1410
do 1433/4

książę strzeliński
Okres

od 1416
do 1427

Dane biograficzne
Dynastia

Piastowie śląscy

Data urodzenia

ok. 1396

Data śmierci

1433 lub 1434

Ojciec

Przemysław Oświęcimski

Małżeństwo

Anna żagańska (1390–1433)
od ok. 1417
do ok. 1430

Dzieci

Wacław I Zatorski
Przemysław Toszecki
Jan IV oświęcimski

Małżeństwo

Małgorzata raciborska

Kazimierz I Oświęcimski (ur. ok. 1396, zm. 1433 lub 1434) – książę cieszyński i oświęcimski od 1410 (tylko formalnie), w wyniku podziału w 1414 w Oświęcimiu, Toszku, w latach 1416-1427 w Strzelinie.

Kazimierz I był jedynym synem księcia oświęcimskiego Przemysława Młodszego (a wnukiem najwybitniejszego księcia cieszyńskiego Przemysława Noszaka) i nieznanej z imienia jego małżonki. W związku z tragiczną śmiercią ojca 1 stycznia 1406 Kazimierz początkowo znalazł się pod opieką dziadka Przemysława, a od 1410 stryja Bolesława I.

Do wydzielenia dzielnicy ojcowskiej przez stryja Bolesława Kazimierzowi doszło 19 grudnia 1414, kiedy to jedyny syn Przemysława Młodszego otrzymał księstwo oświęcimskie, toszeckie i gliwickie. Podział ten nie zaspokoił ambicji młodego Piastowicza, tak więc ostatecznie dwa lata później książę cieszyński nie chcąc ryzykować konfliktu zbrojnego, wydzielił mu dodatkowo Strzelin i wypłacił 300 grzywien srebra.

W 1424 Kazimierz wziął udział w Krakowie w koronacji Zofii Holszańskiej na królową Polski. Nie oznaczało to jednakże propolskiej polityki księcia, który w tym samym czasie utrzymywał kontakty z królem czeskim Zygmuntem Luksemburczykiem, u którego często przebywał na dworze (zachowały się informacje, że książę oświęcimski z nieznanych powodów pobierał nawet rentę od króla w wysokości 3000 złotych, być może była to zapłata za pośrednictwo z zakonem krzyżackim, z którym, jak wiemy skądinąd, Kazimierz miał dobre stosunki).

W 1428 część posiadłości Kazimierza została splądrowana przez husytów. Spalone wtedy zostały m.in. Kęty, Toszek i Pyskowice. Inne zaś miasto należące do Kazimierza – Gliwice stało się główną bazą wypadową husytów na Górnym Śląsku. Zmagania z husytami trwały w tym regionie aż do 1433, kiedy to Kazimierzowi udało się odzyskać z pomocą księcia karniowskiego Mikołaja V Gliwice i wyprzeć wrogów z sąsiedniego Bytomia.

Kazimierz I był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną Kazimierza była Anna żagańska, córka księcia żagańskiego Henryka VIII Wróbla. Małżeństwo to doszło do skutku zapewne około 1417 i doczekało trójki synów: Wacława, Przemysława i Jana IV. Kazimierz owdowiawszy około 1430, ożenił się powtórnie z Małgorzatą, córką księcia raciborskiego Jana II. Drugie małżeństwo pozostało bezdzietne.

W 1430 książę oświęcimski nadał prawa miejskie Wadowicom.

Kazimierz I Oświęcimski zmarł w 1433 lub 1434 i został pochowany w nekropolii tamtejszej linii Piastów w klasztorze dominikanów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzysztof Rafał Prokop, Księstwa oświęcimskie i zatorskie wobec Korony Polskiej w latach 1438-1513. Dzieje polityczne, Kraków: PAU, 2002, ISBN 83-88857-31-2, OCLC 830341815.