Jerzy II brzeski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy II brzeski

Książę brzeski
Okres	od 1547 do 1586
Poprzednik	Fryderyk II legnicki
Następca	Joachim Fryderyk Jan Jerzy
Dane biograficzne
Dynastia	Piastowie
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1523 Legnica
Data i miejsce śmierci	7 maja 1586 Brzeg
Ojciec	Fryderyk II legnicki
Matka	Zofia Hohenzollern
Żona	Barbara Hohenzollern (1527–1595) od 1545 do 1586
Dzieci	1. Barbara 2. Joachim Fryderyk 3. Jan Jerzy 4. Zofia 5. Magdalena 6. NN (córka) 7. Elżbieta Magdalena
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy II brzeski (Jerzy II Wspaniały), (ur. 18 lipca 1523 w Legnicy zm. 7 maja 1586 w Brzegu) – książę brzeski, syn Fryderyka II legnickiego i Zofii Hohenzollern, przedstawiciel śląskiej gałęzi dynastii Piastów.

W 1547 roku po śmierci ojca Fryderyka II odziedziczył księstwo brzeskie. Jerzy II dzięki swoim zdolnościom organizacyjnym i pracowitości, znacznie podniósł zamożność i rangę księstwa. Zabiegał o rozwój handlu i górnictwa; był mecenasem sztuki; z jego inicjatywy wznoszono, rozbudowywano i przebudowywano w stylu renesansowym zamki i budynki użyteczności publicznej; dzięki Jerzemu II Zamek w Brzegu stał się najwspanialszą rezydencją renesansową na Śląsku; przebudował też w stylu odrodzenia zamki Oławie i Wołowie oraz wzniósł ratusz w Brzegu^[1]. Założył również protestanckie gimnazjum humanistyczne. Słynął z wydawania przepisów dokładnie regulujących życie mieszkańców księstwa. Mieszczanom zakazał wylewania nieczystości na ulice, określił ilu gości można przyjąć na weselu, zabronił gier hazardowych w gospodach. Był człowiekiem niezwykle religijnym, jego poddanym groziły kary za uchylanie się od uczestnictwa w protestanckich nabożeństwach^[2].

Pomimo że Jerzy II był lennikiem Habsburgów, stał w opozycji do ich absolutystycznej polityki na Śląsku. Przez małżeństwo z córką elektora brandenburskiego związał się przymierzem z Marchią Brandenburską. Utrzymywał również przyjazne stosunki z Polską; korespondował z arcybiskupem gnieźnieńskim Jakubem Uchańskim, królem Zygmuntem II Augustem, potem Stefanem Batorym^[3].

Zmarł w późnych godzinach wieczornych 7 maja 1586 roku w Brzegu. Został pochowany w tamtejszym kościele zamkowym^[4].

Żoną Jerzego II była Barbara Hohenzollern (ur. 10 sierpnia 1527 – zm. 2 stycznia 1595) córki elektora brandenburskiego Joachima II Hektora; ich ślub odbył się 15 lutego 1545 roku w Berlinie^[5]; mieli siedmioro dzieci:

• Barbarę (1548-1565),
• Joachima Fryderyka (1550-1602),
• Jana Jerzego (1552-1592),
• Zofię (1556-1594),
• Magdalenę (1560-1562),
• córkę (ur., zm. 1561)
• Elżbietę Magdalenę (1562-1630).

• 
  Posąg Jerzego II na portalu bramy
• 
  Zamek w czasach Piastów śląskich
• 
  Ratusz na rycinie (1852)

• Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, tom 1, Wrocław 1973
• Boras Z., Książęta piastowscy Śląska, Katowice 1974