Kazimierz Lubomirski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kazimierz Lubomirski
	; Kazimierz Lubomirski (przed 1925)
	; Szreniawa bez Krzyża
Rodzina	Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1869 ; Przeworsk
Data i miejsce śmierci	15 grudnia 1930 ; Kraków
Ojciec	Jerzy Henryk Lubomirski
Matka	Cecylia Zamoyska
Żona	Teresa Maria Wodzicka
Dzieci	Henryk; Sebastian; Cecylia; Andrzej
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kazimierz Lubomirski (ur. 16 lipca 1869 w Przeworsku, zm. 15 grudnia 1930 w Krakowie) – polski książę, dyplomata i działacz sportowy, pierwszy poseł RP w Waszyngtonie (1919–1922), w latach 1921–1929 prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Członek MKOl od 1923, w 1922 roku posiadał majątki ziemskie o powierzchni 13 020 ha^[1].

Życiorys

Był synem Jerzego Henryka i Cecylii z Zamoyskich, bratem Andrzeja. W 1888 zdał maturę w III Państwowym Gimnazjum im Jana III Sobieskiego w Krakowie a następnie studiował prawo na UJ. W latach 1901–1913 był posłem do Sejmu Krajowego Galicji VIII i IX kadencji reprezentując IV kurię okręg myślenicki. W sejmie pracował w komisjach szkolnej, kolejowej (projekt budowy linii kolejowej do Chabówki) i reform agrarnych. Związany z krakowskimi konserwatystami od 1913 należał do Stronnictwa Prawicy Narodowej w 1918 w Paryżu wraz z bratem Andrzejem zabiegał o pomoc dla oblężonego Lwowa i powrót Armii gen. Hallera do kraju. Jako poseł Polski w Waszyngtonie od 1 września 1919 prowadził rozmowy w sprawie pożyczki amerykańskiej dla Polski. Po zakończeniu misji 31 października 1922 wycofał się za służby dyplomatycznej poświęcając działalności na rzecz ziemiańskich organizacji rolniczych. Od 1924 prezes Związku Ziemian w Krakowie, w latach 1924–1930 z przerwą w 1926 był prezesem Rady Naczelnej Organizacji Ziemiańskich. Od 1923 był także delegatem polskim do MKOl.

Rodzina

W 1902 ożenił się z Teresą Marią z Wodzickich (1883–1948), był ojcem czworga dzieci: Henryka (1905–1986), Cecylii (1907–2001), Sebastiana (ur. 1908) oraz Andrzeja (1911–2003). Pochowany został w kaplicy rodzinnej św. Róży Limańskiej w kościele oo. dominikanów w Krakowie.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930)^[2]
Komandor Orderu Legii Honorowej (Francja)
Komandor Orderu Zasługi Rolniczej (Francja)

Bibliografia

Jerzy Zdrada: Polski Słownik Biograficzny. T. XVIII. 1973.
Fotografia maturalna

Przypisy

↑ Wojciech Roszkowski, Lista największych właścicieli ziemskich w Polsce w 1922 r., [w:] Przegląd Historyczny, 1983, Tom 74, Numer 2, s. 285.
↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za przyczynienie się do rozwoju rolnictwa oraz za zasługi położone w związku z Międzynarodową Konferencją Rolniczą w Warszawie w r. 1930”.

[1] Wojciech Roszkowski, Lista największych właścicieli ziemskich w Polsce w 1922 r., [w:] Przegląd Historyczny, 1983, Tom 74, Numer 2, s. 285.

[2] M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za przyczynienie się do rozwoju rolnictwa oraz za zasługi położone w związku z Międzynarodową Konferencją Rolniczą w Warszawie w r. 1930”.

[1]

[2]