Kościół św. Piotra i św. Pawła w Otfinowie – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. A-252 z 30.05.1985[1]. | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Żabno | |||||||||||||||||
50°10′42,578″N 20°48′56,887″E/50,178494 20,815802 | |||||||||||||||||
Strona internetowa |
Kościół pw. św. Piotra i św. Pawła – zabytkowy rzymskokatolicki kościół parafialny w Otfinowie, w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Żabno.
Autorem projektu kościoła, był architekt Jan Sas-Zubrzycki. Kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1667 roku Jerzy Lubomirski wzniósł – już nieistniejący – drewniany kościółek[2]. Budowa nowego murowanego kościoła – według projektu z 1905 roku Jana Sas-Zubrzyckiego – trwała w latach 1914–1918[3]. W czasie I wojny światowej budynek został zniszczony, a w latach 1918–1929 odbudowany[4].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Budynek w styl nadwiślańskim, murowany z kamienia z dekoracyjnym dodatkiem cegły, trójnawowy, bazylikowy z transeptem[4][3]. Prezbiterium posiada cztery przęsła, zamknięte jest trójboczną apsydą. Nawa główna ma trzy przęsła. Prezbiterium, nawa główna i transept są tej samej szerokości, nawy boczne są o połowę węższe zgodnie z zasadą systemu wiązanego[5]. Do prezbiterium dobudowana jest kaplica i zakrystia. W fasadzie znajduje się główny portal, oraz dwie wieże (lewa zegarowa) nakryte dachami wieżowymi z czterema narożnymi iglicami[3]. Wnętrze kościoła nakryte jest sklepieniem krzyżowo-żebrowym[6]. Nawa główna przykryta jest dachem dwuspadowm, a nawy boczne dachem pulpitowym. Na skrzyżowaniu kalenicy nawy i transeptu znajduje się sygnaturka.
Wyposażenie
[edytuj | edytuj kod]- Pięć neogotyckich ołtarzy[6];
- chrzcielnica kamienna z XVII wieku[7];
- neogotyckie ambony i konfesjonały[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
- ↑ Chrzanowski i Kornecki 1982 ↓, s. 587.
- ↑ a b c Wowczak 2017 ↓, s. 264.
- ↑ a b Krasnowolski 2013 ↓, s. 228.
- ↑ Wowczak 2017 ↓, s. 109.
- ↑ a b c Historia parafii [online], zabno.pl [dostęp 2023-09-30] (pol.).
- ↑ Szablowski 1951 ↓, s. 8.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
- Tadeusz Chrzanowski, Marian Kornecki: Sztuka Ziemi Krakowskiej. Wydawnictwo Literackie Kraków, 1982. ISBN 83-08-00280-3.
- Jerzy Wowczak: Jan Sas-Zubrzycki. Towarzystwo Wydawnicze Historia Iagellonika Kraków, 2017. ISBN 978-83-65080-63-9.
- Jerzy Szablowski: Katalog Zabytków Sztuki tom I zeszyt 5 Powiat Dąbrowski-Tarnowski. 1951.