Kolonia mieszkaniowa przy ul. Wspólnej w Poznaniu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kolonia mieszkaniowa przy ul. Wspólnej w Poznaniu – blok zabudowy kwartału ulic Wspólna – Rolna – Tokarska w Poznaniu, zrealizowany w 1927, według projektu Władysława Czarneckiego, a wzorowany na wiedeńskich Arbeiterhofach (zwłaszcza wzorcowym Karl-Marx-Hof), czyli tamtejszych osiedlach robotniczych, realizujących obfity program socjalny z finansów miejskich.
Geneza i architektura
[edytuj | edytuj kod]Osiedle wzniesiono m.in. dla osób wysiedlonych z Łazarza, w ramach realizacji inwestycji związanych z Powszechną Wystawą Krajową (w 1929).
Cały kwartał zabudowano właściwie jednym budynkiem – potężnym prostokątem z wielkim dziedzińcem w środku. Blok jest trzykondygnacyjny, zróżnicowany architektonicznie za pomocą licznych uskoków, mansard i loggii, rozbijających optycznie ciężką bryłę. Na osi wschód-zachód przebito dwie bramy przejazdowe.
Podwórko wewnątrz budynku ma 8 400 m² i jest najprawdopodobniej największym podwórkiem na świecie[1].
Mieszkania i program socjalny
[edytuj | edytuj kod]Mieszkania na terenie kolonii były niewielkie (jedno- i dwupokojowe) z zapleczem sanitarnym. Najmniejsze były po prostu kuchniami mieszkalnymi. Ciekawy był natomiast program socjalny osiedla. Czarnecki planował, na wzór Wiednia, umieszczenie na dziedzińcu dwóch budynków – pralni samoobsługowej i ochronki dla dzieci. Nie zostało to jednak zrealizowane, ze względu na zbytni radykalizm takiego pomysłu w polskich warunkach. Pralnie ostatecznie powstały na strychach, a dziedziniec obsadzono zielenią i zabudowano place zabaw z ławkami. Do dziś osiedle zachowało się w mocno niezmienionej formie (nie licząc szpetnych bud i garaży wybudowanych po II wojnie na dziedzińcu).
Niewykluczone, że dodatkową inspiracją dla Czarneckiego były znacznie wcześniejsze warszawskie osiedla projektu Edwarda Goldberga z lat 1898 – 1900, zlokalizowane na Woli, z fundacji bankiera Hipolita Wawelberga.
Komunikacja
[edytuj | edytuj kod]Dojazd zapewniają tramwaje linii 2, 9 i 10, podążające w kierunku pętli Dębiec do przystanku Wspólna lub autobus linii 171 do przystanku Wspólna n/ż.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- osiedla na Dębcu w Poznaniu
- Kolonia kolejowa przy pl. Lipowym w Poznaniu
- Kolonia robotników kolejowych na Wildzie
- Zespół mieszkaniowy przy ul. Wspólnej 51–61 w Poznaniu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Poznański Guinness - rozmowa z Marcinem J. Januszkiewiczem i Adamem Pleskaczyńskim. poznan.gazeta.pl. [dostęp 2014-02-27]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Magdalena Mrugalska-Banaszak , Wilda – dzielnica Poznania 1253–1939, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 1999, s. 180, ISBN 83-87847-20-8, OCLC 177304975 .
- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 225, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, ss. 190, 226, 243, ISBN 83-89525-07-0
- Władysław Czarnecki, To był też mój Poznań, Janusz Dembski, Józef Skoracki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1987, ISBN 83-210-0665-5, OCLC 830205227 .
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8