Konkurs Piosenki Eurowizji 1990 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konkurs Piosenki Eurowizji 1990

Informacje ogólne
Finał	5 maja 1990
Miejsce	Hala Koncertowa im. Vatroslava Lisinskiego, Zagrzeb (Jugosławia)
Nadawca	Jugosłowiańskie Radio i Telewizja (JRT)
Prowadzący	Helga Vlahović Oliver Mlakar
Informacje dodatkowe
Reżyser	Nenad Puhovski
Kierownik wykonawczy	Frank Naef
Główny dyrygent	Igor Kuljerić
Występ otwarcia	Film „Zagrzeb: miasto muzyki”
Występ interwałowy	Film „Zmiany Jugosławii”
Uczestnicy
Łącznie	22 reprezentacji
Mapa uczestników                  Państwa zdyskwalifikowane z udziału w finale.
Głosowanie
Komisja jurorska z każdego uczestniczącego kraju przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki.
Zwycięzca	Włochy
Reprezentant	Toto Cutugno
Piosenka	„Insieme: 1992”
Tekst i muzyka	Salvatore Cutugno
Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 1989 1991 ►
Multimedia w Wikimedia Commons

35. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 5 maja 1990 roku w Hali Koncertowej im. Vatroslava Lisinskiego w Zagrzebiu przez jugosłowiańskiego nadawcę JRT. Konkurs odbył się na terenie kraju dzięki zwycięstwu reprezentanta Jugosławii – zespołu Riva podczas konkursu w 1989 roku.

Koncert finałowy prowadzili Helga Vlahović Brnobić i Oliver Mlakar, a zwycięzcą został reprezentant Włoch – Toto Cutugno, który za utwór „Insieme: 1992” otrzymał 149 punktów^[1].

Konkurs Piosenki Eurowizji w 1990 roku był pierwszym, w którym urzeczywistniono dolną granicę wiekową reprezentantów. Europejska Unia Nadawców (EBU) wprowadziła tę zasadę po falach krytyki dotyczącej udziału jedenasto- i dwunastolatek w konkursie w 1989 roku. Od tamtej pory regulamin imprezy zabrania udziału w konkursie artystom, którzy najpóźniej w dniu finału nie skończyli 16 roku życia. Tym samym, najmłodszym zwycięzcą konkursu w historii pozostanie Sandra Kim, która zdobyła pierwsze miejsce w barwach Belgii w 1986 roku, mając wówczas zaledwie 13 lat.

Podczas konkursu w 1990 roku organizatorzy po raz pierwszy zaprezentowali oficjalną maskotkę — Eurocat, którą zaprojektował krajowy artysta Joško Marušić. Motyw kota pojawił się we wszystkich 22 krótkich filmikach (tzw. „pocztówkach”), które zaprezentowano przed występem każdego uczestnika^[1].

Przed rozpoczęciem prób, w mediach pojawiły się negatywne komentarze prasowe dotyczące wieku prezenterów koncertu finałowego (Brnobić miała wówczas 45 lat, a Mlakar — 54). Konferansjerzy zrezygnowali z udziału w przygotowaniach, zostali zastąpieni przez młodszy duet prowadzących — Rene Medvešek i Dubravka Marković. Po rozwiązaniu nieporozumień, konkurs prowadzili Brnobić i Mlakar^[1].

Na początku pierwszego konkursowego występu nastąpił błąd techniczny, przez który nastąpiła prawie minutowa przerwa spowodowana problemem z podkładem muzycznym do propozycji Hiszpanii „Bandido” zespołu Azúcar Moreno. Wokalistki nie usłyszały sygnału rozpoczęcia prezentacji, przez co na scenie zapanował bałagan i artystki opuściły scenę, nie kryjąc irytacji. Po chwili rozpoczęto występ ponownie, bez żadnych problemów technicznych. Kraj zajął ostatecznie piąte miejsce w ogólnej klasyfikacji^[1].

W finale 35. Konkursu Piosenki Eurowizji wzięły udział 22 kraje, które wystartowały także podczas imprezy w 1989 roku.

Podczas koncertu finałowego Norwegię reprezentował Ketil Stokkan, który wcześniej wystąpił w barwach kraju w konkursie w 1986 roku.

L.p.	Państwo	Język	Artysta	Piosenka	Miejsce	Punkty
1	Hiszpania	hiszpański	Azúcar Moreno	„Bandido”	5	96
2	Grecja	grecki	Christos Callow i Wave	„Horis skopo”	19	11
3	Belgia	francuski	Philippe Lafontaine	„Macédomienne”	12	46
4	Turcja	turecki	Kayahan	„Gözlerinin hapsindeyim”	17	21
5	Holandia	niderlandzki	Maywood	„Ik wil alles met je delen”	15	25
6	Luksemburg	francuski	Céline Carzo	„Quand je te rêve”	13	38
7	Wielka Brytania	angielski	Emma	„Give a Little Love Back to the World”	6	87
8	Islandia	islandzki	Stjórnin	„Eitt lag enn”	4	124
9	Norwegia	norweski	Ketil Stokkan	„Brandenburger Tor”	21	8
10	Izrael	hebrajski	Rita Kleinstein	„Shara barkhovot”	18	16
11	Dania	duński	Lonnie Devantier	„Hallo Hallo”	8	64
12	Szwajcaria	niemiecki	Egon Egemann	„Musik klingt in die Welt hinaus”	11	51
13	Niemcy	niemiecki	Chris Kempers i Daniel Kovač	„Frei zu leben”	9	60
14	Francja	francuski	Joëlle Ursull	„White and Black Blues”	2	132
15	Jugosławia	serbsko-chorwacki	Tajči	„Hajde da ludujemo”	7	81
16	Portugalia	portugalski	Nucha	„Há sempre alguém”	20	9
17	Irlandia	angielski	Liam Reilly	„Somewhere in Europe”	2	132
18	Szwecja	szwedzki	Edin-Ådahl	„Som en vind”	16	24
19	Włochy	włoski	Toto Cutugno	„Insieme: 1992”	1	149
20	Austria	niemiecki	Simone Stelzer	„Keine Mauern Mehr”	10	58
21	Cypr	grecki	Haris Anastasiu	„Milas poli”	14	36
22	Finlandia	szwedzki	Beat	„Fri?”	21	8