Kora nadnercza – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kora nadnercza (łac. cortex suprarenalis) – położona zewnętrznie część nadnercza[1][2], pochodzenia mezodermalnego[2], stanowiąca 80–90% masy tego narządu[3].
Zasadniczą funkcją kory nadnercza jest czynność hormonalna[4]. W korze nadnerczy wytwarzane są (od zewnętrznej do wewnętrznej warstwy):
- mineralokortykoidy[1][2] – w warstwie kłębkowatej (łac. zona glomerulosa)
- kortykosteroidy[1][2] – w warstwie pasmowatej (łac. zona fascicularis)
- androgeny[2] – w warstwie siatkowatej, ale w stopniu pomijalnie małym.
Hormony wydzielane przez korę nadnerczy, szczególnie kortykosteroidy i mineralokortykoidy, mają bardzo istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu[4]. Ich niedobór powoduje poważne zaburzenia chorobowe, mogące być zagrożeniem dla życia.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Mała encyklopedia medycyny. Wyd. IV. T. II: H–O. Warszawa: PWN, 1988, s. 707. ISBN 83-01-08835-4.
- ↑ a b c d e Encyklopedia Biologia. Agnieszka Nawrot (red.). Kraków: Wydawnictwo GREG, s. 261. ISBN 978-83-7327-756-4.
- ↑ Tablice biologiczne. Witold Mizerski (red.). Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2004, s. 219. ISBN 83-7350-059-6.
- ↑ a b Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 98, ISBN 978-83-01-16530-7 .
Kontrola autorytatywna (klasa bytu anatomicznego):