Korytarz (typografia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Korytarz i odpowiadający mu znak korektorski

Korytarz (ang. river)[1], kanalik[2], rynna[3]błąd typograficzny polegający na przypadkowym ułożeniu odstępów międzywyrazowych w sąsiadujących wierszach złożonego tekstu, tak że tworzą one pionowe lub ukośne korytarze.

Tego rodzaju przerwy przyciągają wzrok czytelnika[2], tworzą nienaturalne „pęknięcia” (prześwity) w tekście[1], co wpływa na płynność czytania i ogólną estetykę publikacji[3]. Najczęściej pojawiają się w prasie, ze względu na typowe dla niej rozszerzanie odstępów między wyrazami w wąskich łamach, rzadziej zaś w książkach, gdzie wiersze mieszczą więcej tekstu[1].

W procesie DTP są słabo widoczne na ekranie komputera. Ich uwypukleniu służy rozmazanie tekstu lub wyświetlenie go w negatywie. Korytarze likwiduje się poprzez zmianę miejsca dzielenia wyrazów w akapicie lub jego tracking[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d James Felici, Kompletny przewodnik po typografii, Gdańsk: słowo/obraz, 2006, s. 179–181, 340, ISBN 978-83-89945-15-0.
  2. a b Robert Chwałowski, Typografia typowej książki, Gliwice: Helion, 2002, s. 104, ISBN 83-7197-545-7.
  3. a b Adam Wolański, Edycja tekstów, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 23, ISBN 978-83-01-15623-7.