Krzysztof Zaręba (polityk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krzysztof Zaręba
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1939
Nałęczów

Wojewoda gorzowski
Okres

od 1988
do 1991

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Poprzednik

Stefan Nowak

Następca

Wacław Niewiarowski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi

Krzysztof Zaręba (ur. 6 stycznia 1939 w Nałęczowie) – polski polityk, geograf, były wojewoda gorzowski, w latach 2001–2005 i 2006–2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie kolejarzy. Ukończył studia na Wydziale Geografii Uniwersytetu Jagiellońskiego, następnie studia podyplomowe w Szkole Głównej Planowania i Statystyki oraz na Uniwersytecie Warszawskim.

Odbył staż zawodowy w ACTIM w Paryżu. Pracował później w Wojewódzkiej Pracowni Planów Regionalnych w Kielcach, a następnie przez 13 lat kierował zakładem Geoprojekt. W latach 1983–1985 sprawował urząd wiceprezesa Urzędu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, był również głównym inspektorem ochrony środowiska (1984–1988).

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1988 uzyskał nominację na wojewodę gorzowskiego z ramienia Stronnictwa Demokratycznego, urząd sprawował do kwietnia 1991[1]. W momencie nominacji był jedynym członkiem SD zajmującym stanowisko wojewody[2].

W latach 1981–1985 i 1989–1991 zasiadał w Prezydium CK SD. W 1990 był przez kilka miesięcy wiceprzewodniczącym CK, a w 1991 wiceprzewodniczącym Prezydium Rady Naczelnej SD. W wyborach parlamentarnych 1991 bez powodzenia ubiegał się o mandat posła w okręgu gorzowsko-pilskim[3]. Później działał w Unii Pracy, z ramienia której ubiegał się bezskutecznie o mandat posła w wyborach w 1997 w województwie gorzowskim[4].

W 2001 Leszek Miller powołał go na stanowiska podsekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska i głównego inspektora ochrony środowiska, odwołany z tych funkcji został w 2005. Od 27 października 2006 do 19 listopada 2007 z rekomendacji Samoobrony RP[5][6] był sekretarzem stanu w Ministerstwie Środowiska i pełnomocnikiem rządu ds. alternatywnych źródeł energii. Pełni obowiązki członka zarządu spółki prawa handlowego.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz odznaką „Za zasługi dla Kielecczyzny”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dariusz A. Rymar, Gorzów Wielkopolski w latach 1945–1998. Przemiany społeczno-polityczne, Oficyna Wydawnicza „Dokument”, Szczecin-Gorzów Wielkopolski 2008, s. 414, 419.
  2. Stronnictwo Demokratyczne miało za to 5 wicewojewodów. (zob. Waldemar Żebrowski, Stronnictwo Demokratyczne w warunkach demokratyzacji ustroju politycznego, Olsztyńska Szkoła Wyższa, Olsztyn 2003, s. 143). Kandydatura członka SD na wojewodę ciechanowskiego została w 1987 odrzucona przez Wojewódzką Radę Narodową w Ciechanowie. Był to pierwszy tego typu przypadek w historii PRL. (zob. Radosław D. Walczak, Partie polityczne w województwie ciechanowskim, Wyższa Szkoła Humanistyczna imienia Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, Warszawa 2005).
  3. „Halo! Weekend z Kurierem” nr 203 (9709) z 18–20 października 1991, s. 9.
  4. Wyniki wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 21 września 1997 r. Cz. 1. Wyniki głosowania w okręgach wyborczych, Krajowe Biuro Wyborcze, Warszawa 1997, s. 95.
  5. Krzysztof Zaręba pełnomocnikiem rządu ds. alternatywnych źródeł energii. wnp.pl, 31 października 2006. [dostęp 2024-09-03].
  6. Rządowy desant Leppera. wp.pl, 5 lipca 2006. [dostęp 2024-09-03].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny, „Interpress”, Warszawa 1989, s. 1517.
  • SD-owcy z pierwszych stron gazet, „Myśl Demokratyczna” nr 2, listopad 1988, s. 35.
  • Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991.