Krzysztof Zaręba (polityk) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 6 stycznia 1939 |
---|---|
Wojewoda gorzowski | |
Okres | od 1988 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Krzysztof Zaręba (ur. 6 stycznia 1939 w Nałęczowie) – polski polityk, geograf, były wojewoda gorzowski, w latach 2001–2005 i 2006–2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wykształcenie i praca zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie kolejarzy. Ukończył studia na Wydziale Geografii Uniwersytetu Jagiellońskiego, następnie studia podyplomowe w Szkole Głównej Planowania i Statystyki oraz na Uniwersytecie Warszawskim.
Odbył staż zawodowy w ACTIM w Paryżu. Pracował później w Wojewódzkiej Pracowni Planów Regionalnych w Kielcach, a następnie przez 13 lat kierował zakładem Geoprojekt. W latach 1983–1985 sprawował urząd wiceprezesa Urzędu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, był również głównym inspektorem ochrony środowiska (1984–1988).
Działalność polityczna
[edytuj | edytuj kod]We wrześniu 1988 uzyskał nominację na wojewodę gorzowskiego z ramienia Stronnictwa Demokratycznego, urząd sprawował do kwietnia 1991[1]. W momencie nominacji był jedynym członkiem SD zajmującym stanowisko wojewody[2].
W latach 1981–1985 i 1989–1991 zasiadał w Prezydium CK SD. W 1990 był przez kilka miesięcy wiceprzewodniczącym CK, a w 1991 wiceprzewodniczącym Prezydium Rady Naczelnej SD. W wyborach parlamentarnych 1991 bez powodzenia ubiegał się o mandat posła w okręgu gorzowsko-pilskim[3]. Później działał w Unii Pracy, z ramienia której ubiegał się bezskutecznie o mandat posła w wyborach w 1997 w województwie gorzowskim[4].
W 2001 Leszek Miller powołał go na stanowiska podsekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska i głównego inspektora ochrony środowiska, odwołany z tych funkcji został w 2005. Od 27 października 2006 do 19 listopada 2007 z rekomendacji Samoobrony RP[5][6] był sekretarzem stanu w Ministerstwie Środowiska i pełnomocnikiem rządu ds. alternatywnych źródeł energii. Pełni obowiązki członka zarządu spółki prawa handlowego.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz odznaką „Za zasługi dla Kielecczyzny”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dariusz A. Rymar, Gorzów Wielkopolski w latach 1945–1998. Przemiany społeczno-polityczne, Oficyna Wydawnicza „Dokument”, Szczecin-Gorzów Wielkopolski 2008, s. 414, 419.
- ↑ Stronnictwo Demokratyczne miało za to 5 wicewojewodów. (zob. Waldemar Żebrowski, Stronnictwo Demokratyczne w warunkach demokratyzacji ustroju politycznego, Olsztyńska Szkoła Wyższa, Olsztyn 2003, s. 143). Kandydatura członka SD na wojewodę ciechanowskiego została w 1987 odrzucona przez Wojewódzką Radę Narodową w Ciechanowie. Był to pierwszy tego typu przypadek w historii PRL. (zob. Radosław D. Walczak, Partie polityczne w województwie ciechanowskim, Wyższa Szkoła Humanistyczna imienia Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, Warszawa 2005).
- ↑ „Halo! Weekend z Kurierem” nr 203 (9709) z 18–20 października 1991, s. 9.
- ↑ Wyniki wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 21 września 1997 r. Cz. 1. Wyniki głosowania w okręgach wyborczych, Krajowe Biuro Wyborcze, Warszawa 1997, s. 95.
- ↑ Krzysztof Zaręba pełnomocnikiem rządu ds. alternatywnych źródeł energii. wnp.pl, 31 października 2006. [dostęp 2024-09-03].
- ↑ Rządowy desant Leppera. wp.pl, 5 lipca 2006. [dostęp 2024-09-03].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny, „Interpress”, Warszawa 1989, s. 1517.
- SD-owcy z pierwszych stron gazet, „Myśl Demokratyczna” nr 2, listopad 1988, s. 35.
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991.