Kuchnia baskijska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kuchnia baskijska – tradycje kulinarne charakterystyczne dla Kraju Basków, zarówno w części hiszpańskiej, jak i francuskiej. Gastronomia jest dla Basków jednym z najważniejszych elementów tożsamości kulturowej^[1]. Kuchnia baskijska opiera się zarówno na tradycyjnych potrawach przekazywanych z pokolenia na pokolenie w obrębie rodzin, jak i na innowacjach wprowadzanych przez działalność tzw. „towarzystw gastronomicznych” (txokos), zrzeszających wyłącznie mężczyzn. Charakterystyczne dla kuchni baskijskiej są rozmaite sosy, a także wykorzystanie ryb i owoców morza^[2]. Inne potrawy bazują na pieczonych mięsach, przed deserem serwuje się lokalne sery.

Zwyczajowo spożywa się trzy posiłki dziennie:

• gosari (śniadanie) godz. 7-10 - kawa i croissant;
• bazkari (obiad) godz. 13-15 - trzydaniowy, z winem, zakończony kawą
• afari (kolacja) godz. 20-22 - lekka (wędliny, ser, omlet itd)^[3].

Do obiadu podaje się miejscowe wina (część winiarskiego obszaru Rioja znajduje się na terenie Kraju Basków). Do najsłynniejszych baskijskich win należy txakolina. Innym popularnym napojem jest cydr (sagardoa), produkowany zwłaszcza w okolicach miasta Donostia i podawany głównie w wyspecjalizowanych lokalach, zwanych sagardotegi.

• Merluza a la koskera - morszczuk smażony z czosnkiem i szparagami
• Bacalao a la viscaína - dorsz po biskajsku
• txangurru – potrawa z jeżokraba
• porrusalda – zupa porowa z ziemniakami
• pintxoak - drobne przekąski, lokalna odmiana tapas
• bacailaoa pil-pilean – dorsz w pikantnym sosie
• Txipiroak tintan - kałamarnice we własnym atramencie
• Intxaursaltsa - deser mleczno-orzechowy