Lion Feuchtwanger – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lion Feuchtwanger
J.L. Wetcheek[1]
Ilustracja
Pisarz w 1909
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1884
Monachium

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1958
Los Angeles

Język

niemiecki

Dziedzina sztuki

powieść, dramat[1]

Ważne dzieła
Faksymile
Tablica upamiętniająca intelektualistów (w tym Feuchtwangera), którzy wyemigrowali do Sanary-sur-Mer w związku z rozwojem nazizmu

Lion Feuchtwanger /fʲśtwaŋəʳ/, właściwie Jacob Arje, pseudonim „J.L. Wetcheek” (ur. 7 lipca 1884 w Monachium, zm. 21 grudnia 1958 w Los Angeles) – niemiecki pisarz żydowskiego pochodzenia, autor powieści historycznych oraz popularnych powieści biograficzno-historycznych, a także dramatów, które stały się inspiracją dla twórczości Bertolta Brechta[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był krytykiem literackim w czasopiśmie „Schaubühne”. W latach 1908–1909 wydawał gazetę „Der Spiegel”. Od 1927 mieszkał w Berlinie, aby w 1933 przenieść się do Sanary-sur-Mer, skąd wyjechał do Stanów Zjednoczonych w 1940. Od 1936 do 1937 był współwydawcą pisma emigracyjnego „Das Wort” ukazującego się w Moskwie.

Na motywach powieści Żyd Süß powstał – niezgodny z wymową utworu – nazistowski film propagandowy o tym samym tytule w reżyserii Veita Harlana[1].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Powieści

[edytuj | edytuj kod]
  • Der tönerne Gott, 1910
  • Jud Süß, 1925
  • Die häßliche Herzogin Margarete Maultasch, 1922–1923
  • Wartesaal-Trilogie
    • Erfolg. Drei Jahre Geschichte einer Provinz, 1927–1930
    • Die Geschwister Oppermann (wcześniejszy tytuł: Die Geschwister Oppenheim), 1933
    • Exil, 1937–1939 (Wygnanie – wydanie polskie 1957)
  • Josephus-Trilogie:
    • Der jüdische Krieg, 1931–1932 (Wojna żydowska – wydanie polskie 1960)
    • Die Söhne, 1934–35
    • Der Tag wird kommen, 1939–1941
  • Der falsche Nero, 1936
  • Die Brüder Lautensack, 1941 (Bracia Lautensack - wydanie polskie 1962)
  • Simone, 1943
  • Die Füchse im Weinberg, 1944–1946 (Lisy w winnicy – wydanie polskie 1962)
  • Venedig (Texas), 1946
  • Goya oder der arge Weg der Erkenntnis, 1951 (Goya – wydanie polskie 1968)
  • Narrenweisheit oder Tod und Verklärung des Jean-Jacques Rousseau, 1950–1952
  • Die Jüdin von Toledo (wcześniejszy tytuł: Spanische Ballade), 1952–1954
  • Jephta und seine Tochter, 1955–1957 (Jefte i jego córka – wydanie polskie 1964)

Pisma autobiograficzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Moskau 1937
  • Unholdes Frankreich, 1942

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e red. Żurawski 2009 ↓, s. 78.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]