Maciej Kuczyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: inne znaczenia.

Maciej Kuczyński

Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1929 Warszawa
Data i miejsce śmierci	5 sierpnia 2019 Warszawa
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	literatura dla dzieci i młodzieży, powieść, literatura podróżnicza, literatura faktu, reportaż, fantastyka naukowa
Ważne dzieła
Atlantyda, wyspa ognia (1967) Wynalazek (1978)
Nagrody
Harcerska Nagroda Literacka (1976) Nagroda literacka IBBY UNESCO (1980)
Cytaty w Wikicytatach

Maciej Kuczyński (ur. 15 kwietnia 1929 w Warszawie, zm. 5 sierpnia 2019^[1]) – polski pisarz, inżynier architekt, speleolog, odkrywca.

Syn Stefana i Danuty z d. Kryńskiej. W czasie wojny jako nastolatek ochotniczo brał udział w powstaniu warszawskim (ps. „Rosomak”). Po wojnie znalazł się w Krakowie, gdzie ukończył liceum i Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej^[1][2][3]. Współzałożyciel Klubu Wysokogórskiego oraz krakowskiego Klubu Grotołazów^[4].

Prowadził wyprawy odkrywcze do jaskiń Europy i obu Ameryk. Przemierzał peruwiańskie i chilijskie Andy, dżungle Ameryki Łacińskiej i Afryki oraz Himalaje. Zszedł na dno San Augustín – najgłębszej jaskini obu Ameryk. Organizował wyprawy naukowe na Spitsbergen (był jednym z założycieli polskiej stacji polarnej). Był organizatorem i kierownikiem technicznym wypraw paleontologicznych Polskiej Akademii Nauk na pustynię Gobi oraz uczestnikiem wyprawy amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska na lodowce Himalajów, w góry Ruwenzori i na Alaskę. Jest współodkrywcą najstarszych na świecie, liczących ok. 1 mld lat, jaskiń kwarcytowych na wenezuelskim płaskowyżu Sarisarinama, w Sarisarinamie^[5].

W późniejszych latach zajmował się badaniem kultur prekolumbijskich oraz tradycji i form szamanizmu w Meksyku i Ameryce Środkowej. Hipotezy dotyczące biologicznej i transcendentalnej wiedzy dawnych mieszkańców Meksyku oraz źródeł jej pochodzenia zawarł w książkach “Czciciele węża” (1990) i “Rok 838” (2016). Zajmował się też inskrypcjami na słynnym Dysku z Fajstos (Kreta, ok. 1600 p.n.e.), a ich własną interpretację opublikował w książce pt. „Dysk z Atlantydy” (1992)^[5].

Był współzałożycielem Oddziału Polskiego The Explorers Club i jego wieloletnim prezesem^[1][6]. Członek honorowy Polskiego Związku Alpinizmu^[2][7]. Był aktywnym członkiem Kapituły Nagrody Kolosy w latach 1999–2016. Od 2017 roku był jej członkiem honorowym^[2]. Pozostawał aktywnym twórczo do ostatnich tygodni życia. Zmarł w wieku 90 lat. Po uroczystościach pogrzebowych, które miały miejsce 14 sierpnia, w kościele pod wezwaniem św. Karola Boromeusza^[5], został pochowany w grobie rodzinnym na Starych Powązkach (kw. 51-5-29 i 30)^[8].

Był autorem ponad 30 książek o tematyce podróżniczej, powieści dla młodzieży, reportaży i esejów, wydanych w łącznym nakładzie 1,6 mln egzemplarzy, laureatem nagród literackich:

• Alarm pod Andami (1961)
• Do widzenia, słońce (1963)
• Białe palmy (1963)
• Chłopiec z gór organowych (1964)
• Babcia robot przy kominku (Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1963, projekt okładki Andrzej Czeczot)
• Gwiazdy suchego stepu (1965)
• Atlantyda, wyspa ognia (1967)
• Wyprawa po dinozaury (1968)
• Katastrofa (1968)
• Zimny brzeg (1969), z ilustracjami Daniela Mroza w serii Klub Siedmiu Przygód
• Kayum (1970)
• Czeluść („Iskry” 1972, seria „Naokoło świata”)
• Rabunek (1972)
• Obieżyświat (1976)
• Obieżyświat – nowe przygody (1976)
• Zwycięzca (1976)
• Kask (1978)
• Wynalazek (fantastycznonaukowa; Nasza Księgarnia 1978; powieść była także w 1978 drukowana w odcinkach w Płomyku, w numerach od 1 do 11/12, z ilustracjami Tomasza Borowskiego)
• Rok barana (1988)
• Tajemniczy płaskowyż („Iskry” 1981, seria „Naokoło świata”)
• Czciciele węża (1990)
• Dysk z Atlantydy (1992)
• Atlantyda, jej tajemnice i odkrycia (1994)
• Życie jest myślą (1997)
• Wielcy zdobywcy (1998)
• Życie spadło z nieba (1999)
• Legendy o świętych (1999)
• Tatrzańskie dramaty (1999)
• Podróż (2005)
• Wodospad (2010)
• Rok 838, w którym Mistekowie odkryli kod genetyczny (Wydawnictwo KOS, Katowice 2016, ISBN 978-83-7649-112-7)

• MarekM. Wituszyński MarekM., „Niedawno ktoś mi uświadomił, że to pisanie miało wartość, o jakiej nigdy nie pomyślałem” – wywiad z Maciejem Kuczyńskim [online], przystan-literacka.pl [dostęp 2019-08-11] .
• Maciej Kuczyński, lubimyczytac.pl
• Maciej Kuczyński – Biografia, Oficjalna Strona Polskiego Oddziału The Explorers Club