Marek Nawrocki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marek Nawrocki
Ilustracja
Marek Nawrocki (maj 2009)
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1954
Krzyż Wielkopolski

Doktor habilitowany nauk matematycznych
Specjalność: analiza funkcjonalna, przestrzenie funkcji holomorficznych i harmonicznych
Alma Mater

Uniwersytet Poznański

Doktorat

1984 – nauk matematycznych
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Habilitacja

1991 – nauk matematycznych
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Okres zatrudn.

od 1980

Prorektor
Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Okres spraw.

2012-2020

Marek Nawrocki (ur. 4 listopada 1954 w Krzyżu Wielkopolskim) – polski matematyk, w latach 2012-2020 prorektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1978 ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1978–1980 pracował w Oddziale Poznańskim Instytutu Matematycznego PAN. W lutym 1980 powrócił na macierzystą uczelnię, tam doktoryzował się w 1984 na podstawie pracy Topologie Mackey'a pewnych F-przestrzeni napisanej pod kierunkiem Lecha Drewnowskiego (za którą otrzymał Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej), habilitował w 1991 na podstawie pracy Struktura liniowo-topologiczna klas Smirnowa i Hardy'ego funkcji wielu zmiennych lub funkcji wektorowo-wartościowych. W 1997 mianowany profesorem UAM, pracuje w Zakładzie Analizy Funkcjonalnej.

W latach 2005–2012 był dziekanem Wydziału Matematyki i Informatyki UAM, od 2012 jest prorektorem UAM ds. informatyzacji i współpracy z gospodarką.

W 1992 otrzymał Nagrodę im. Stefana Banacha.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]