Tadeusz Leżański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Jan Leżański
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1923
Grójec

Data śmierci

17 lipca 2011

profesor nauk matematycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1955

Habilitacja

1964

Profesura

1981

Uczelnia

Instytut Matematyczny PAN
UMCS

Okres zatrudn.

1949-1993

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Tadeusz Jan Leżański (ur. 11 sierpnia 1923 w Grójcu, zm. 17 lipca 2011) – polski matematyk, profesor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był absolwentem Liceum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, które ukończył w warunkach konspiracyjnych w czasie II wojny światowej. Studiował matematykę na tajnych wykładach Uniwersytetu Warszawskiego i następnie tamże w latach 1945-1949. Pracę magisterską Pierścienie liniowe napisał pod kierunkiem Stanisława Mazura. W latach 1949–1964 pracował w Instytucie Matematycznym PAN, w 1955 otrzymał stopień doktora kandydata nauk na podstawie pracy Wyznaczniki Fredholma w przestrzeniach Banacha napisanej pod kierunkiem Stanisława Mazura. W 1958 mianowany docentem, w 1964 został pracownikiem Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie był kierownikiem Zakładu Analizy Funkcjonalnej, następnie Zakładu Algebry i Analizy Funkcjonalnej Instytutu Matematyki UMCS. W 1981 mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1993 przeszedł na emeryturę.

W swoich badaniach zajmował się analizą funkcjonalną.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1982), Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 1954 otrzymał Nagrodę im. Stefana Banacha.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]