Maria Elisabetta Alberti Casellati – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 12 sierpnia 1946 |
---|---|
Przewodniczący Senatu | |
Okres | od 24 marca 2018 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Maria Elisabetta Alberti Casellati (ur. 12 sierpnia 1946 w Rovigo[1]) – włoska polityk, prawniczka i nauczyciel akademicki, podsekretarz stanu w rządach Silvia Berlusconiego, w latach 2018–2022 przewodnicząca Senatu, od 2022 minister.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia prawniczka, absolwentka Università degli Studi di Ferrara. Ukończyła również prawo kanoniczne na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Podjęła praktykę prawniczą w zawodzie adwokata w Padwie[2]. Została też wykładowczynią prawa kanonicznego na Uniwersytet Padewskim[3].
W 1994 przystąpiła do powstałej wówczas partii Forza Italia[3]. W tym samym roku po raz pierwszy wybrana do Senatu, zasiadała w nim do 1996. Do wyższej izby włoskiego parlamentu powróciła w 2001, z powodzeniem ubiegając się o reelekcję w wyborach w 2006, 2008 i 2013. Dołączyła w międzyczasie do powstałego m.in. na bazie FI Ludzie Wolności, a w 2013 została członkinią reaktywowanej partii Forza Italia[1]. Od grudnia 2004 do maja 2006 pełniła funkcję podsekretarza stanu w resorcie zdrowia. Od maja 2008 do listopada 2011 była podsekretarzem stanu w ministerstwie sprawiedliwości[2]. W 2014 złożyła mandat senatora w związku z wyborem w skład Najwyższej Rady Sądownictwa[1]. Wchodziła w skład tego gremium do 2018. W wyborach w tym samym roku ponownie uzyskała miejsce w Senacie[1][2].
24 marca 2018, po zawarciu porozumienia przez centroprawicę i Ruch Pięciu Gwiazd, została wybrana na przewodniczącą wyższej izby włoskiego parlamentu[4]. Na czele izby stała do końca kadencji w październiku 2022. Wcześniej w tymże roku z powodzeniem ubiegała się o senacką reelekcję[5].
W październiku 2022 objęła stanowisko ministra bez teki w rządzie Giorgii Meloni, powierzono jej odpowiedzialność za reformy instytucjonalne[6], a w listopadzie tegoż roku również kwestie uproszczenia przepisów prawa[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Maria Elisabetta Alberti Casellati na stronie Senatu XVIII kadencji. [dostęp 2018-03-24]. (wł.).
- ↑ a b c Avv. Maria Elisabetta Alberti Casellati. csm.it. [dostęp 2018-03-24]. (wł.).
- ↑ a b Chi è Maria Elisabetta Alberti Casellati. lastampa.it, 24 marca 2018. [dostęp 2018-03-24]. (wł.).
- ↑ Camere: Regge l'accordo, Casellati e Fico eletti presidenti. ansa.it, 24 marca 2018. [dostęp 2018-03-24]. (wł.).
- ↑ Ecco i nomi dei 74 eletti in Senato nell'uninominale. huffingtonpost.it, 26 września 2022. [dostęp 2022-09-26]. (wł.).
- ↑ Il Governo Meloni giura al Quirinale nelle mani di Mattarella. rainews.it, 22 października 2022. [dostęp 2022-10-22]. (wł.).
- ↑ Comunicato stampa del Consiglio dei Ministri n. 4. governo.it, 10 listopada 2022. [dostęp 2024-07-11].