Mercedes-Benz SLR McLaren – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mercedes-Benz SLR McLaren
(C199/R199)

Mercedes-Benz SLR McLaren (C199)
Producent	Mercedes-Benz McLaren
Projektant	Gordon Murray
Zaprezentowany	Wrzesień 2003
Okres produkcji	2003 – 2009
Miejsce produkcji	Woking
Następca	Mercedes-Benz SLS AMG
Dane techniczne
Segment	supersamochód segmentu D
Typy nadwozia	2-drzwiowe coupe 2-drzwiowy roadster
Skrzynia biegów	5-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4656 mm
Szerokość	1908 mm
Wysokość	1261 mm
Rozstaw osi	2700 mm
Masa własna	1724-1768 kg
Zbiornik paliwa	97,6 l
Liczba miejsc	2
Bagażnik	272 l
Ładowność	172-216 kg
Dane dodatkowe
Pokrewne	Mercedes-Benz SLR McLaren Stirling Moss
Konkurencja	Aston Martin V12 Vanquish S Chevrolet Corvette C6 Dodge Viper Ferrari 599 GTB Fiorano
Multimedia w Wikimedia Commons

Mercedes-Benz SLR McLaren (T.24) – supersamochód klasy średniej produkowany we współpracy niemieckiej firmy Mercedes-Benz i angielskiego McLarena w latach 2003 – 2009.

Pierwszy prototyp pojazdu zaprezentowano w Detroit w 1999 roku. Wersja produkcyjna auta zadebiutowała 17 listopada 2003 roku podczas salonu samochodowego we Frankfurcie^[1]. W 2007 roku rozpoczęto produkcję wersji roadster^[2]. Do współpracy między Mercedesem, a McLarenem doszło, ponieważ obie firmy ściśle współpracowały wówczas ze sobą w Formule 1, a McLaren był także w 40% własnością ówczesnej firmy Daimler AG.

Produkcja SLR McLarena odbywała się ręcznie w centrum technologicznym McLarena w Woking w Anglii w wersji coupé oraz roadster. Pojazd inspirowany był Mercedesem 300 SLR. Samochód zajmuje jedenaste miejsce na liście najdroższych samochodów świata.

Komfort jazdy zapewnia zawieszenie oparte na podwójnych poprzecznych wahaczach przy każdym kole zupełnie pozbawione elektroniki. W zamian wyposażone zostało w układ automatycznego resorowania i regulację poziomu tłumienia amortyzatorów. Dziewiętnastocalowe koła przenoszą moc na asfalt poprzez tylną oś. Hamulce kompozytowo-ceramiczne zapewniają ostre hamowanie. Samochód ze 100 km/h do 0 km/h hamuje na dystansie 33 metrów. Natomiast z 200 km/h do 0 km/h w dystansie mniejszym niż 140 m, przy czym tarcze hamulcowe bardzo silnie się grzeją, ponieważ działają na nie kolosalne siły, a takie osiągi zapewniają ośmiotłoczkowe zaciski szczęk z przodu i czterotłoczkowe z tyłu.

Nadwozie wykonano z włókna węglowego - jest zarówno lekkie jak i wytrzymałe. Przy projektowaniu nadwozia korzystano z technologii jakie wykorzystuje się w F1. SLR wyposażono w ukryty spojler, który podnosi się przy prędkości 95 km/h zwiększając przyczepność i stabilność auta. Przy gwałtownym hamowaniu spojler przyjmuje funkcję hamulca aerodynamicznego, gdyż staje na sztorc pomagając w hamowaniu oraz dociska tylną oś do jezdni (stąd doskonałe wyniki hamowania). Nadwozie cechuje się charakterystycznym dla tego modelu "dziobem" ze znaczkiem Mercedesa. Na masce znajdują się wloty powietrza a tuż nad skrzelami znajduje się logo McLarena. Tył zdobi okazale prezentujący się napis SLR oraz dyskretny spojler. Drzwi nawiązują do 300SLR, ponieważ otwierają się do góry i przy pełnym otwarciu ich kąt do podłoża wynosi 75 stopni.

Samochód wyposażony jest w strefę kontrolowanego zgniotu, elektroniczne napinacze pasów bezpieczeństwa, poduszki oraz kurtyny powietrzne. Aby nie wpaść w poślizg posiada także ABS, a aby nie wypaść z drogi – ESP.

SLR ma elektronikę na bardzo wysokim poziomie. Mercedes zastosował w nim wszystkie swoje najnowsze wówczas zdobycze elektroniczne. Zastosowano tam znany z innych modeli Mercedesa elektroniczny układ SBC. Wspomaganie kierownicy charakteryzuje się trzema trybami pracy: przy awaryjnym hamowaniu, na mokrej nawierzchni i przy jeździe po łukach. Standardem było też zamontowanie takich układów jak ABS czy ESP, ale także SS (Soft Stop), dzięki któremu zawsze łagodnie się zatrzymujemy, SoA (Start off Assist) - ten system pomaga przy ruszaniu gdy auto stoi na wzniesieniu i TA (Tailback Assist) - dzięki temu systemowi auto ostrzega nas przed innymi autami stojącymi przed nami, na przykład w korkach. W światłach przednich zamontowano biksenony a z tyłu światła w technologii LED.

• 722 Edition
• 722 Roadster S
• 722 GT
• McLaren Edition

Silnik V8 o pojemności 5,4 litra, dzięki umieszczonej centralnie śrubowej sprężarce Rootsa, poddany zabiegom oddziału sportowo-tuningowego Mercedesa - AMG - uzyskał 626 KM przy 6500 obr./min i moment obrotowy 780 Nm przy 3250 obr./min. Dzięki supersportowej pięciostopniowej automatycznej skrzyni biegów AMG, samochód (według oficjalnych danych) przyspiesza od 0 do 100 km/h w 3,7 s, do 200 km/h w 10,6 s, a do 300 km/h w 28,8 s. Prędkość maksymalna wynosi 337 km/h. Samochód ten w 100% spełnia normy czystości spalin Euro. Ma wyjątkowo krótkie rury wydechowe, co potęguje hałas, a ich ujście kończy się za przednimi kołami co nawiązuje stylistyką do protoplasty, Mercedesa 300 SL. Odznacza się to charakterystyczną cechą - po uchyleniu okna czuć zapach niespalonego paliwa. Wyloty powietrza także nawiązują do Mercedesa 300 SL, ponieważ znajdują się z boku i na masce.