French
DeutschMistrzostwa Polski par klubowych na żużlu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Mistrzostwa Polski par klubowych na żużlu – zawody żużlowe, rozgrywane oficjalnie od 1974 roku i organizowane pod patronatem GKSŻ w celu wyłonienia najlepszej pary klubowej w Polsce.
W pierwszych latach mistrzostwa były prowadzone oddzielnie dla drużyn I i II ligi (oficjalnie w statystykach za medalistów MPPK uznaje się drużyny, które walczyły w I lidze). Po zakończonym meczu ligowym rozgrywano dwa biegi z udziałem par z klubów biorących udział w spotkaniu. Każda drużyna spotykała się z inną czterokrotnie (2 razy u siebie i 2 na wyjeździe). Sumowano zdobyte punkty we wszystkich meczach. Kluby zgłaszały po trzech żużlowców. W pierwszej, nieoficjalnej edycji w 1973 r., zwyciężyli zawodnicy Stali Gorzów przed Śląskiem Świętochłowice i ROW-em Rybnik.
Od 1974 roku wprowadzono finały jednodniowe, a drużyny mające walczyć o medale wyłaniano na podstawie wspomnianych wynikach po meczach ligowych. Od 1976 roku połączono rozgrywki MPPK I i II ligi. W latach 1974–1978, 1981–1985, 1992–1994 w finale brało udział siedem par, w latach 1979-1980 oraz 1990-1991 sześć par, jeżdżono według tabeli 15-biegowej. Od roku 1986 do 1989 o medale rywalizowało dziewięć par, w każdym z biegów uczestniczyło sześciu żużlowców (po trzy pary), natomiast punktowano 5-4-3-2-1-0. Zrezygnowano z rozgrywania finałów takim systemem ze względu na dużą ilość wypadków na torze.
Obecnie MPPK rozgrywane są według tabeli 21-biegowej, a każda para startuje sześć razy. W finale jeździ siedem zespołów trzyosobowych (w tym jeden rezerwowy). Zespoły wyłaniane są w trzech grupowych turniejach eliminacyjnych, z których awansują po dwie pary. Siódmy zespół uzupełniający obsadę finału to para gospodarzy zawodów.
W 2014 r. zasady wyłaniania finalistów zostały zmienione – nie rozegrano eliminacji, a do finału zakwalifikowano pary z czterech najlepszych klubów ENEA Ekstraligi oraz dwie z I ligi i jedną – z II ligi[1].
Medaliści
[edytuj | edytuj kod]
Klasyfikacja medalowa
[edytuj | edytuj kod]Poniższe zestawienia obejmują medalistów począwszy od roku 1974.
Według klubów
[edytuj | edytuj kod]Stan po sezonie 2024
| Lp. | Klub | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Polonia Bydgoszcz[c] | 11 | 6 | 2 | 19 |
| 2. | Unia Leszno | 10 | 10 | 2 | 22 |
| 3. | Stal Gorzów Wielkopolski[d] | 9 | 7 | 6 | 22 |
| 4. | ZKŻ Zielona Góra[e] | 4 | 7 | 3 | 14 |
| 5. | KS Toruń[f] | 4 | 5 | 7 | 16 |
| 6. | WTS Wrocław[g] | 4 | 4 | 5 | 13 |
| 7. | Speedway Lublin | 3 | – | – | 3 |
| 8. | Unia Tarnów | 2 | 2 | 2 | 6 |
| 9. | Speedway Stal Rzeszów[h] | 1 | 3 | – | 4 |
| 10. | Włókniarz Częstochowa[i] | 1 | 2 | 6 | 9 |
| 11. | GKS Wybrzeże Gdańsk | 1 | 2 | 3 | 6 |
| 12. | GKM Grudziądz SA[j] | 1 | – | 3 | 4 |
| 13. | KS ROW Rybnik | – | 1 | 4 | 5 |
| 14. | SKS Start Gniezno | – | 1 | 3 | 4 |
| 15. | KS Śląsk Świętochłowice | – | 1 | – | 1 |
| 16. | KS Kolejarz Opole | – | – | 2 | 2 |
| 17. | KM Ostrów | – | – | 1 | 1 |
| RKM Rybnik | – | – | 1 | 1 | |
| PSŻ Poznań | – | – | 1 | 1 |
Według zawodników
[edytuj | edytuj kod]Stan po sezonie 2024
Tabela obejmuje pierwszą 10. najbardziej utytułowanych zawodników.
| Lp. | Zawodnik | Lata[k] | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Tomasz Gollob | 1990–2007 | 11 | 4 | – | 15 |
| 2. | Jacek Gollob | 1992–2002 | 6 | 2 | – | 8 |
| 3. | Piotr Protasiewicz | 1993–2021 | 5 | 10 | 2 | 17 |
| 4. | Roman Jankowski | 1982–1999 | 4 | 4 | – | 8 |
| 5. | Krzysztof Kasprzak | 2003–2022 | 4 | 3 | 2 | 9 |
| 6. | Bartosz Zmarzlik | 2013–2024 | 4 | 3 | – | 7 |
| 7. | Jerzy Rembas | 1975–1984 | 4 | 2 | 2 | 8 |
| 8. | Jan Krzystyniak | 1982–1990 | 4 | 2 | – | 6 |
| Piotr Pawlicki | 2012–2022 | 4 | 2 | – | 6 | |
| 10. | Dominik Kubera | 2020–2024 | 4 | – | – | 4 |
Pogrubioną czcionką – zostali zaznaczeni zawodnicy, którzy kontynuują karierę żużlową.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Żużlowcy rywalizowali w dwóch biegach po spotkaniach ligowych.
- ↑ Mistrzostwa Polski Par Klubowych 2016 rozegrano 8 kwietnia 2017 roku.
- ↑ Uwzględniono starty sekcji klubu BKS „Polonia”, który został rozwiązany po sezonie 2003, oraz stowarzyszenia BTŻ „Polonia”, które za zgodą władz PZM zajęło miejsce dotychczasowego klubu w rozgrywkach, i wywodzącej się z niego spółki ŻKS „Polonia Bydgoszcz” SA.
- ↑ Także jako Pergo Gorzów Wielkopolski.
- ↑ Także jako Falubaz Zielona Góra oraz Morawski Zielona Góra.
- ↑ Także jako Apator Toruń oraz Unibax Toruń.
- ↑ Także jako Sparta Wrocław.
- ↑ Także jako ZKS Stal Rzeszów.
- ↑ Uwzględniono starty stowarzyszenia CKM „Włókniarz” oraz dwóch wywodzących się z niego spółek – CKM „Włókniarz” SA, której władze PZM obebrały licencję po sezonie 2014, i „Włókniarz Częstochowa” SA, która powstała pośrednio po odebraniu licencji tej pierwszej.
- ↑ Także jako GTŻ Grudziądz.
- ↑ Lata, w których dany zawodnik zdobywał medale.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Dobruszek, "Żużlowe ABC" tom II, Leszno 2004, str. 65-77
- Historia finałów MPPK
- Historia Speedwaya w Polsce. rlach.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-17)].