Edward Jancarz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edward Jancarz

Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1946 Gorzów Wielkopolski
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1992 Gorzów Wielkopolski
Kariera seniorska
Lata Klub Liga polska 1965–1986 Stal Gorzów Liga brytyjska 1977–1982 Wimbledon Dons
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa świata złoto 1969 żużel, drużynowo srebro 1975 żużel, pary srebro 1976 żużel, drużynowo srebro 1977 żużel, drużynowo srebro 1980 żużel, pary brąz 1968 żużel, indywidualnie brąz 1968 żużel, drużynowo brąz 1971 żużel, drużynowo brąz 1978 żużel, drużynowo brąz 1979 żużel, pary brąz 1980 żużel, drużynowo brąz 1981 żużel, pary
Multimedia w Wikimedia Commons

Edward Jancarz (ur. 20 sierpnia 1946 w Gorzowie Wielkopolskim, zm. 11 stycznia 1992 tamże) – polski żużlowiec i trener sportu żużlowego.

Wielokrotny reprezentant Polski, siedmiokrotny medalista drużynowych mistrzostw świata, w tym złoty (1969). Brązowy medalista indywidualnych mistrzostw świata 1968. Ze Stalą Gorzów siedmiokrotnie zdobywał złoto drużynowych mistrzostw Polski.

Na arenie międzynarodowej dziesięciokrotnie uczestniczył w finałach indywidualnych mistrzostw świata (w latach 1968–1969, 1973–1977, 1981–1982). Najlepsze miejsce zajął w swoim pierwszym starcie – w 1968 w Göteborgu zdobył 11 punktów i po biegu dodatkowym zdobył brązowy medal. Siedmiokrotnie reprezentował Polskę w finałach mistrzostw świata par, zdobywając cztery medale tych rozgrywek: srebrny w 1975 z Piotrem Bruzdą oraz srebrny w 1980 i dwa brązowe w 1979 i 1981 z Zenonem Plechem.

Sześciokrotnie stawał na podium indywidualnych mistrzostw Polski: dwukrotnie zdobywał tytuł mistrzowski (1975, 1983), raz zdobył srebro (1974), a trzykrotnie był trzeci (1968, 1976, 1981). Również sześciokrotnie zajmował miejsca na podium turniejów o „Złoty Kask” (I miejsce w latach 1969, 1972, 1975; II miejsce w 1973 i 1976 oraz III miejsce w 1974). Jeszcze jako junior, w 1967 roku, zdobył „Srebrny Kask”.

Przez całą karierę sportową związany był z macierzystym klubem – Stalą Gorzów. Łącznie w gorzowskim klubie występował przez 22 sezony, w których zdobył aż szesnaście medali DMP: siedem złotych (1969, 1973, 1975–1978, 1983), osiem srebrnych (1965, 1966, 1968, 1971, 1974, 1979, 1981, 1984) oraz jeden brązowy (1982). Karierę zakończył, organizując w Gorzowie Wielkopolskim turniej pożegnalny w 9 sierpnia 1986 roku. Doszło tam do wypadku, w wyniku którego doznał wstrząsu mózgu, pęknięcia podstawa czaszki i złamania łopatki. Następnie rozpoczął pracę jako trener z gorzowskimi juniorami, przez krótki czas prowadził młodzieżową drużynę narodową, potem próbował swoich sił jako trener, współpracując ze Stalą i KKŻ Krosno.

Zmarł 11 stycznia 1992 roku. Podczas kłótni domowej (już pod koniec kariery niemal stale nadużywał alkoholu) został śmiertelnie ugodzony nożem przez drugą żonę, Katarzynę^[1]. Przyczyną śmierci był krwotok z tętnicy pachwinowej^[2]. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Gorzowie Wielkopolskim.

Od 1992 w Gorzowie Wlkp. rozgrywany jest coroczny Memoriał Edwarda Jancarza. Jego imię nosi gorzowski stadion żużlowy oraz jedna z gorzowskich ulic.

Jancarz jest pierwszym żużlowcem na świecie, któremu postawiono pomnik. Uroczyste odsłonięcie nastąpiło w grudniu 2005 roku w Gorzowie Wielkopolskim.

Indywidualne mistrzostwa świata

• 1968 – Göteborg – 3. miejsce – 11+3 pkt. → wyniki
• 1969 – Wembley – 6. miejsce – 9 pkt. → wyniki
• 1973 – Chorzów – 11. miejsce – 6 pkt. → wyniki
• 1974 – Göteborg – jako rezerwowy – 1 pkt → wyniki
• 1975 – Wembley – 12. miejsce – 4 pkt. → wyniki
• 1976 – Chorzów – 12. miejsce – 5 pkt. → wyniki
• 1977 – Göteborg – 13. miejsce – 4 pkt. → wyniki
• 1979 – Chorzów – 9. miejsce – 7 pkt. → wyniki
• 1981 – Wembley – 12. miejsce – 5 pkt. → wyniki
• 1982 – Los Angeles – 10. miejsce – 7 pkt. → wyniki
• 1984 – Göteborg – awansował do finału IMŚ, ale w nim nie wystąpił → wyniki

Drużynowe mistrzostwa świata

• 1968 – Londyn – 3. miejsce – 6 pkt. → wyniki
• 1969 – Rybnik – 1. miejsce – 11 pkt. → wyniki
• 1971 – Wrocław – 3. miejsce – 4 pkt. → wyniki
• 1973 – Londyn – 4. miejsce – 2 pkt. → wyniki
• 1975 – Norden – 4. miejsce – 1 pkt → wyniki
• 1976 – Londyn – 2. miejsce – 9 pkt. → wyniki
• 1977 – Wrocław – 2. miejsce – 10 pkt. → wyniki
• 1978 – Landshut – 3. miejsce – 6+3 pkt. → wyniki
• 1980 – Wrocław – 3. miejsce – 3 pkt. → wyniki

Mistrzostwa świata par

• 1974 – Manchester – 5. miejsce – 6 pkt. → wyniki
• 1975 – Wrocław – 2. miejsce – 15 pkt. → wyniki
• 1976 – Eskilstuna – 7. miejsce – 7 pkt. → wyniki
• 1978 – Chorzów – 5. miejsce – 13 pkt. → wyniki
• 1979 – Vojens – 3. miejsce – 13 pkt. → wyniki
• 1980 – Krško – 2. miejsce – 15 pkt. → wyniki
• 1981 – Chorzów – 3. miejsce – 15 pkt. → wyniki

Indywidualne mistrzostwa Polski

• 1968 – Rybnik – 3. miejsce – 12+2 pkt. → wyniki
• 1969 – Rybnik – jako rezerwowy – nie startował → wyniki
• 1971 – Rybnik – 7. miejsce – 8 pkt. → wyniki
• 1973 – Rybnik – 4. miejsce – 10 pkt. → wyniki
• 1974 – Gorzów Wielkopolski – 2. miejsce – 13+3 pkt. → wyniki
• 1975 – Częstochowa – 1. miejsce – 15 pkt. → wyniki
• 1976 – Gorzów Wielkopolski – 3. miejsce – 11 pkt. → wyniki
• 1980 – Leszno – 4. miejsce – 13+1 pkt → wyniki
• 1981 – Leszno – 3. miejsce – 12+3 pkt. → wyniki
• 1982 – Zielona Góra – 4. miejsce – 11 pkt → wyniki
• 1983 – Gdańsk – 1. miejsce – 13 pkt. → wyniki

Mistrzostwa Polski par klubowych

• 1974 – Bydgoszcz – 2. miejsce – 14 pkt. → wyniki
• 1976 – Gdańsk – 1. miejsce – 14 pkt. → wyniki
• 1978 – Chorzów – 1. miejsce – 16 pkt. → wyniki
• 1983 – Zielona Góra – 3. miejsce – 9 pkt. → wyniki
• 1984 – Toruń – 2. miejsce – 8 pkt. → wyniki

Złoty Kask

• 1969 – 8 rund – 1. miejsce – 79 pkt. → wyniki
• 1972 – 8 rund – 1. miejsce – 80 pkt. → wyniki
• 1973 – 8 rund – 2. miejsce – 67 pkt. → wyniki
• 1974 – 8 rund – 3. miejsce – 44 pkt. → wyniki
• 1975 – 8 rund – 1. miejsce – 73 pkt. → wyniki
• 1976 – 4 rundy – 2. miejsce – 49 pkt. → wyniki
• 1983 – Leszno – 4. miejsce – 10 pkt. → wyniki
• 1984 – Wrocław – 7. miejsce – 9 pkt. → wyniki

Srebrny Kask

• 1967 – 5 rund – 1. miejsce – 55 pkt. → wyniki

Do uzupełnienia lata 1967–1980.

Sezon	Klub	Miejsce	Liga	Średnia/bg	Średnia/mc	Pkt	Bonusy	Razem	Komplety	Biegi	Mecze
1965	Stal Gorzów Wlkp.		1 Liga	0,500	1,000	1 (74)	0	1 (74)	0	2	1
1966	Stal Gorzów Wlkp.		1 Liga	1,429 (31)	3,286 (41)	23 (48)	7	30 (48)	0	21	7
1981	Stal Gorzów Wlkp.		1 Liga	2,514 (2)	11,125 (8)	178 (8)	3	181 (11)	4	72	16
1982	Stal Gorzów Wlkp.		1 Liga	2,612 (2)	10,500 (15)	126 (27)	2	128 (32)	2	49	12
1983	Stal Gorzów Wlkp.		1 Liga	2,477 (7)	11,333 (12)	204 (9)	14	218 (6)	4 - (3 pł.)	88	18
1984	Stal Gorzów Wlkp.		1 Liga	2,340 (10)	11,300 (9)	113 (32)	4	117 (34)	1 - (1 pł.)	50	10
1985	Stal Gorzów Wlkp.	8	1 Liga	1,984 (20)	6,882 (32)	117 (27)	8	125 (30)	0	63	17

W nawiasie miejsce w danej kategorii (śr/m oraz śr/b - przy założeniu, że zawodnik odjechał minimum 50% spotkań w danym sezonie)

Memoriał Alfreda Smoczyka w Lesznie

• 1969 – 6. miejsce – 10 pkt. → wyniki
• 1971 – 6. miejsce – 7 pkt. → wyniki

• Stal Gorzów: Edward Jancarz
• Wielki Eddy
• Edward Jancarz – skazany na żużel
• 18 lat po śmierci wielkiego Eddy’ego