Muscymol – Wikipedia, wolna encyklopedia

Muscymol

Forma obojętna elektrycznie Forma zwitterjonowa
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 5-(aminometylo)-3-izoksazolol Inne nazwy i oznaczenia muscimol, panteryna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C4H6N2O2
Masa molowa	114,10 g/mol
Wygląd	biały proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	2763-96-4 18174-72-6 (·HBr)
PubChem	4266
DrugBank	DB12458
SMILES C1=C(ONC1=O)CN
Właściwości Temperatura rozkładu 175 °C[2]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2019-10-12] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[1] Niebezpieczeństwo Zwroty H H300, H336 Zwroty P P301+P310+P330 Numer RTECS NY3325000 Dawka śmiertelna 45 mg/kg (szczur, doustnie)[1]
Podobne związki
Podobne związki	kwas ibotenowy
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Muscymol, muscimol, panteryna – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów, substancja psychoaktywna, pochodna izoksazolu. Jest selektywnym agonistą receptora GABA-A. Występuje w wielu muchomorach.

Muscymol nie jest metabolizowany przez organizm człowieka i wydalany jest w postaci niezmienionej. Występuje w muchomorze plamistym (0,3% suchej masy)^[3] i w muchomorze czerwonym (0,19% suchej masy)^[3], ale może powstać też w wyniku dekarboksylacji kwasu ibotenowego, którego zawartość w muchomorach jest znacznie większa. Efekty wizualne wywołane spożyciem muscymolu przypominają wizje hipnagogiczne, a sam stan odurzenia określany jest jako podobny do świadomego śnienia.

• muskaryna
• muskazon
• enteogeny
• psylocybina