Nga – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Postać izolowana | ڠ |
---|---|
Postać początkowa | ڠـ |
Postać środkowa | ـڠـ |
Postać końcowa | ـڠ |
Podstawowe pismo | |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Nga (ڠ) – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego. Wykorzystywana jest w piśmie jawi, na którym oparty jest jeden z alfabetów języka malajskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [ŋ], tj. spółgłoski nosowej tylnojęzykowo-miękkopodniebiennej dźwięcznej[1].
Postacie litery
[edytuj | edytuj kod]Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
---|---|---|---|---|
Wygląd: | ڠ | ـڠ | ـڠـ | ڠـ |
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Znak | ڠ | |
---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | Arabic letter ain with three dots above | |
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 1696 | U+06A0 |
UTF-8 | 218 160 | da a0 |
Odwołania znakowe SGML | ڠ | ڠ |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Malay language, alphabets and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-06] (ang.).