Nihilizm – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nihilistka pędzla Paula Merwarta

Nihilizm (od łac. nihil – nic) – wieloznaczny termin filozoficzny, którego kluczowym pojęciem jest negacja. Różne formy nihilizmu odpowiadają różnym działom filozofii, takim jak epistemologia, ontologia, aksjologia czy filozofia polityki.

Rozróżnia się kilka kategorii tego pojęcia[1]:

W filozofii społecznej nihilizm jest czasami wykorzystywany do określenia takiego stanu społecznego, w którym jednostki są przeświadczone o braku celowości wraz z doświadczeniem pustoty znaczeniowej wszelkich regulacji i unormowań prawnych, zwyczajowych czy kulturowych.

Gwałtowny rozkwit różnych form nihilizmu przypadł na epokę modernizmu, jednakże nieprzerwanie rozwija się on w czasach obecnych. Pogłębianie się tendencji nihilistycznych w społeczeństwie przewidział Fryderyk Nietzsche[4][5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. nihilizm, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-28].
  2. Dominik Kuryłek (Muzeum Narodowe w Krakowie). Andrzeja Partuma nihilizm ontologiczny. „Sztuka i Dokumentacja”, s. 85–97, 2015. 
  3. Nihilism; 3. Existential Nihilism. [w:] Internet Encyclopedia of Philosophy ISSN 2161-0002 [on-line]. [dostęp 2017-02-02]. (ang.).
  4. Fryderyk Nietzsche, tłum. Konrad Drzewiecki, Stefan Frycz: Wola mocy; Próba przemiany wszystkich wartości; Studia i fragmenty. wolnelektury.pl.
  5. Fryderyk Nietzsche; przełożył Leopold Staff: tom VIII. Przemiany wszystkich wartości przedmowa i księga pierwsza (eMortkowicz); Próba krytyki chrześcijaństwa. Warszawa: Nakład Jakóba Mortkowicza / Nietzsche Seminarium 2010, 1907, s. 1–114, seria: Dzieła Nietzschego.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]